Gombrowicz

niepisarka

A ja się chciałam zapytać co myślicie o Gombrowiczu? Nie zauważyłam jeszcze takiego tematu. Osobiście uwielbiam jego książki, w sumie sama nie wiem za co Smile

Czy uważacie że np Pornografia i Opętani mają coś podobnego w sobie?

roślinawędrowna

Gombrowicz był tematem mojej prezentacji maturalnej i znam większość jego wypowiedzi, więc mam trochę pomieszane w głowie i przestałam być konkretnym człowiekiem z określonymi cechami, którego można nazwać tak i tak, bo to w pewnym momencie przestało być możliwe, tak bardzo narozrabiał Gombrowicz. Ogólnie łatwo można po prostu określić to kompletną pustką w głowie, co bywa niebezpieczne, gdy się szuka ustabilizowania w życiu. Staram się jak najszybciej zapomnieć to, co się dowiedziałam o układach między osobami w kontaktach towarzyskich i innych, które wzajemnie się różnie odbierają. Czynię to dla zdrowia. : P
Książka Opętani miała genialny opis meczu w tenisa, ale autor napisał tę książkę dla pieniędzy, bo w rzeczywistości odbiegała od jego myśli przewodniej, którą była wszechobecna forma i w rezultacie nie był zadowolony z tego dzieła i się go dosłownie wstydził. Jest to taka mroczna opowiastka, stylizowana podobno na tych autorstwa Walter Scotta.
Osobiście bardzo się uśmiałam przy jego powieściach, ale bardzo byłam zawiedziona, że w zakończeniu nic się nie wyjaśniało, a tylko akcja się rozwiązywała, a wcześniejsze refleksje bohaterów były tylko czczymi urojeniami i to był dla mnie niestety wstrząs, bo miałam całą gamę barwnych domysłów i nici z tego. Podobało mi się to, że praktycznie w każdym jego zdaniu pojawiał się element zaskoczenia.

niepisarka

właśnie skończyłam czytać "Opętanych", w pewnym momencie nie moglam się oderwać od tej książki i zaczęlam się bać, ale zakończenie faktycznie mogłobyby lepsze. Ale jak dla mnie, mimo że napisana dla mamony świetna Very Happy

Fafkulcowa

A ja się wyłamię i powiem, że przeczytałam tylko "Trans- Atlantyk" i więcej nie mam zamiaru! Kompletnie nie w moim guście- czułam się jakbym czytała... nie wiem, pamiętnik alkoholika? Chyba niechęć do Gombrowicza mam po tacie Very Happy

no ale to w sumie opinia wysnuta na podstawie jednej ksiażki, może spodobałyby mi się inne ale wątpię... Jego styl mnie odstrasza.

niepisarka

a ja myślę, że "Opętani" mogliby Ci się spodobać, bo są mało Gombrowiczowskie Smile

Pierre de Ronsard

Fafkulcowa

Wyobraź sobie, że nie był Wink

chyba ma prawo go nie lubić Smile

a co do "Opętanych" to zajrzę, gdy znajdę czas bo na razie mam mnóstwo nieprzeczytanych książek w domu.

webSkillz

Hien

Do Gombrowicza - skoro taki temat popularny się nagle zrobił - mam raczej ambiwalentne uczucia. Z jednej strony Ferdydurke, którego wyidioconą intepretację mieliśmy, która mnie zraziła, ale z drugiej strony ta książeczka mogłaby mi przypasować, gdybym nie musiało jej czytać na szybko - co więcej, pewnie przypasowałaby. Z drugiej Trans-atlantyk, który - abstrahując od tematu - dla mnie był niezjadliwy. Temat jak temat, wykonanie po Ferdydurke mocno zawiodło.

Cedalia

Temat trzyletni *.*

No, ale i tak sobie coś napiszę, a co! Lubię Gombiego, Jednak tylko pod względem śmiechu, po prostu idzie się uśmiać z tym cwaniaczkiem! Szkolne Ferdydurke, ani trochę do mnie nie przemówiło. Według mnie, to jego zły twór, afuj, akysz, piszpiszpisz, ale nie ferdydurkowe rzeczy. Amen.
Mam również podobne skojarzenie jak przedpisiemnik. Zupełnie jakby Gombi kochany kręcił się tylkoż w okół kontrowersji. Bo to wzbudza niepokój, jest zawsze zjadliwe póki gorące i takie tam czarne chmury humoru. Nie ma w tym nic złego, ale nowego też nie. Lubię go tylko ze względu tych absurdalnych sytuacji, które podbijają me serduszko. Zaiste ukłony też mu się należą w kwestii językowej, pokazanej przesoczyście, w Dziennikach.
No, ale nie ruszają mnie te kwestie ojczyzny, moralności, tradycji. Nie kręci mnie to fajnie, że tam zależało mu na kraju i co mógł dać dobrego, to dał ( czyt. krytyka) tylko, że jam człek znudzony nawet parodią gawędy szlacheckiej.

Pierre de Ronsard

Mówię o stosunku do walki zbrojnej Razz

jakoś herosi fascynują bardziej. Za dziewczynkę to przebierali Lee Lucasa i na zdrowie nikomu to nie wyszło. A Gombrowicza cenię za to, że miał szacunek do Jorge Luisa Borgesa i nie objechał go w Trans-Atlantyku, bo też nie miał podstaw artystycznych Razz

Cedalia

Stosunek do walki zbrojnej, serio? Ok oboje krytykowali tylko każdy na inny sposób, ale żeby to jakoś miało podobny zarys w biografii? Nie sądzę.
Myślę, że jakby świat gombrowiczowski miał stanąć przy tym baczyńskim, to mimo iż czasem można w nich odnaleźć ten sam cel, to oba światy nie mogłyby koegzystować równorzędnie. Ponieważ oboje mieli inne punkty widzenia. To jak dwa różne pociągi mijając się na jednym torze. Nierealne.
Gombrowicz uwięziony był przykładowo w ojczyźnie poza ojczyzną, a Baczyński w ojczyźnie ojczyźnianej. Mieli inną wrażliwość. Baczyński cenił, to czym Gombi w swój specyficzny sposób wyśmiewał. Te typowo romantyczne wizje przesiąkły Baczyńskiego i traktował je całkiem serio. A Gombrowicz? To każdy wie.
Mi osobiście bardziej bliski jest Baczyński, ale spojrzenie Gombrowicza jest nieco ciekawsze.
Dlatego nie wiem, przybliż mi jakoś takowe porównanie, bo ja nie umiem sobie tego wyobrazić. Dla mnie, to dwie inne ligi.

A no i oczywiście Gombrowiczowi ekscesy przebierankowe zapewne też nie wyszły na dobre Very Happy