SZCZĘŚCIE

pankratek

Dla Lill, skoro takie teksty lubi.

SZCZĘŚCIE

Jesień.
Niedziela.
Park.
Klonowa aleja.
Cisza.
Krok.
Krok.
Krok.
Krok za krokiem.
I znów krok.
Niebo.
Słońce.
Chmura.
Znowu słońce.
Znowu chmura.
Jest super.
Słońce.
Drzewa.
Chmury.
Liście.
Pełen wypas.
Krok.
Krok.
Krok.
Krok za krokiem.
Nogi w liściach.
Głowa w chmurach.
Ups...
Poślizg.
Jazda.
Upadek.
Karetka.
Gips.
I tak szlag trafia szczęście przez byle (psie) gówno.

Cosette

Ach, spodobało mi się. ; ) Zwyczajne, piękne w swojej prostocie - a tak porażająco obrazowe (a zwłaszcza początek). Końcówka trochę groteskowa w stosunku do początku 'wiersza" (zwłaszcza ten 'pełen wypas' albo ostatnia linijka), ale mimo że nieco rozbawiło, to jednak bardzo mi się spodobało. ; )

pankratek

mnie kręcą właśnie takie dysonanse, one budują napięcie, i pokazują rozziew miedzy poezją a życiem

czeszę sie, że Ci się podoba