Czas

ZŁAMANA · Wysłany: Sob 17:55, 06 Mar 2010 Temat postu: Czas

Na ławce płacze dziewczyna,
Na drodze słowik padł.
Świat ciągle mi przypomina,
Że choć tak wiele lat
Mi dane pewnie będzie,
To czas jak woda-
Wciąż płynie.
Zabiera dziewczynie chłopca,
A słowik tak nagle ginie.
Wciąż chmury na niebie płyną,
I noc się znów rozpoczyna.
A dla mnie ciągle to samo.
Dopadła życiowa rutyna.
Gdy widzę jednak dziewczynę
Co razem z wierzbą tak płacze,
Co w dłoniach oczy ukrywa,
I szepcze:już nie zobaczę,
To nawet moja rutyna
Nabiera jakiegoś znaczenia
Bo lepiej mieć życie nudne
Niż pełne ciągłego cierpienia.

roślinawędrowna · Wysłany: Nie 10:23, 28 Mar 2010 Temat postu:

Podoba mi się forma tego wiersza, uporządkowana, składna, prosta, a zarazem prawdziwie poetycka. I racja nic nie jest warte jakiegokolwiek cierpienia. Widzę podobieństwa do filozofii stoików, ani podmiot liryczny nigdy za bardzo nie ulega uniesieniom, ani nie poddaje się złym stanom. A tak poza nią sprytnie unika nieprzyjemności i potrafi trafnie ocenić, co jest warte zachodu. To mi znowu przypomina trochę buddyzm. Wiersz bardzo racjonalny, sensowny i ukazuje coś, czego wielu nie dostrzega lub nie chce widzieć. Oceniam pozytywnie!