"Do Ojczyzny"

Alojzy_Trabka

Witajcie!
Po publikacji mej nie do końca docenionej telenoweli, przyszła pora na ukazanie światu wiersza spod mego złamanego pióra.
Jest to swego rodzaju lekcja historii. Niektóre słowa nie powinny być pisane z dużej litery, ale to celowy zabieg.
Można uczyć dzieci tym wierszykiem kolejności wydarzeń ważnych dla nas wszystkich Wink

Dodam, iż wiersz jest sylabiczny (poza takim dowcipasem pod koniec). Miłej lektury!

Mam zaszczyt zaprezentować Wam wiersz pod tytułem:

"Do Ojczyzny"

Droga Polsko! Matko moja miła!
Tu się urodzim, tu ma mogiła.
To tutaj Maryja nam Królową,
To tutaj nikt nie pogardzi wdową.
A wszystko to Twą zasługą wielką,
Boś wydała ludzi, których męką
Wykupiono Twą sławę i dobro.
A był to ludu polskiego ogrom:
Mieszko Pierwszy plemiona jednoczył,
Bolesław z drogi Ojca nie zboczył,
Krzywousty król sporo poplątał.
Wreszcie Łokietek po nim posprzątał.
Święta Jadzia interweniowała
I swe życie Jagielle oddała.
On skutki spraw Konrada rozgromił.
Sobieski Wiednia chwalebnie bronił,
Szwedzki Król Waza Ciebie nie oddał
Tak jak Paulin Góry nie poddał.
Poniatowski Obiady gotował,
Bar Twych Cnych Patriotów spakował.
Chłopi z Wodzem pod Racławicami
Jak Dąbrowski chcieli Cię ocalić.
I Filomaci, I Filareci,
I Kobiety, I Malutkie Dzieci,
Z Trauguttem na czele polegali
Aż geniusz Piłsudski się pojawił.
Konspiratorzy i Patrioci,
Oni walczyli dla Twej dobroci.
Później AK-owcy i Katolicy,
Młodzi Polscy, prości Robotnicy.
Wszyscy tak Ciebie umiłowali,
Że przy Równym Stole złych dorwali.
Potem Wałęsa, Kaczyński, Ziobro...
Oni kończą Bohaterów ogrom.
Matko!
Czekamy na więcej Twoich dzieci,
By ktoś jeszcze takie wiersze klecił.