Muzyka

lolanna

Muzyka.
To tylko melodia,
Zgrabnie dobrany do niej tekst,
Które kiedyś ktoś wymyślił
I postanowił złożyć w całość.
Niby coś zwyczajnego.
To czemu muzyka wywołuje takie uczucia?
Może pokazywać śmiech lub smutek,
Radość lub zgubę.
Muzyka uspokaja nas lub denerwuje.
Pokazuje nasze prawdziwe oblicze.
Za to właśnie ją kochamy lub nienawidzimy.

Broszka

nie podoba mi się, jest dosłownie, dziecinnie, infatylnie, prosto, przewidywalnie, nieodkrywczo, nudno.
brzydko jak dla mnie- to nie wiersz.

jagoda

Niestety zgadzam się z Broszką. Wiersz to nie to co akurat chodzi Ci po głowie i nagle-trach! dzielisz na wersy i tyle.
Tutaj nie ma żadnej metafory, żadnego porównania, nawet rytm się całości nie trzyma. Cóż, radzę poczytać poezję, PIN tu nie pomoże Sad

lolanna

To miał być wiersz biały, ponieważ nie lubię rymować. Dopiero od niedawna piszę tak na poważnie. Wcześniej traktowałam to jaką rozrywkę. Zdecydowałam się umieścić ten wiersz, ponieważ myślałam, że jest on najbardziej odpowiedni do rozpoczęcia publikowania mojej twórczości. Dziękuje za rady, ale nie przestanę słuchać PINu na rzecz poezji. Zamieściłam słowa ,,Konstelacji'' bo widawały mi się ładne i odpowiednie do mojego podpisu. Ale wracając do wiersza. Widzę, że białe wiersze niektórym nie przypadają do gustu, więc zamieszczam rymowankę, którą napisałam w piątej klasie szkoły podstawowej:

Oto ja,
Zwykła dziewczyna z wyobraźnią bez dna.
Nic jej się udaje,
Ale ma swe obyczaje.
Za miłością nie goni,
Za bardzo się nie stroi.
lecz wyobraźnię ogromną ma.
Zwykła dziewczyna, czyli ja!

Mam nadzieję, ze wam się spodoba.

jagoda

Nie powiedziałam żebyś przestała słuchać ulubionego zespołu. Tylko żebyś poczytała poezję. Tylko akurat PIN to taki zespół, który może się wydawać trochę poetycki, a jednak tak do końca nie jest.To czy wiersz jest rymowany czy nie to nie ma tutaj znaczenia. Niestety ktoś niemądry wymyślił, że w poezji panuje teraz moda "minimum słów, maksimum treści". Dlatego nie można pisać wszystkich słów, jakie tylko przyjdą do głowy. Trzeba popracować, nikt mistrzem się nie rodzi.

Hien

Kiedyś usłyszałam opinię, że czytając wiersz nie powinno się odczuwać, że się czyta wiersz. A figę, nieprawda. To pierwsze, co zaprezentowałaś, to nie jest wiersz. To zbiór myśli poznaczony enterami, nie ma nic wspólnego z poetyckim sposobem wyrazu. To jest proza, nie poezja. Tematyką też nie zachwyca, ani podejściem do tematu - banalne i przeciętne. Wiersz biały to nie tylko wiersz pozbawiony rymów, ale i interpunkcji, często wielkich liter - w nim pewne układy słów, elipsy, wieloznaczności mają znaczenie.

Drugi wiersz zaś to czyste rymy częstochowskie, a banalniejszy od nich to już chyba tylko temat. Rytmu nadal nie widać, nadal jest to proza, tylko że z rymami.
Jestem na nie.

I jeśli wklejasz wiersze, mogłabyś rozdzielać je na tematy, a nie wklejać każdy, gdzie ci się podoba.