skrzypek i zapomniana melodia

ZŁAMANA

Przechodzę tędy dnia każdego, stąd widać gwiazdy widać świt
Lecz nie ma przy mnie jedynego i nawet skrzypek już w końcu zmilkł
Deszczowe krople moczą me okno a skrzypek ciągle gra
Małe nasionko w głebi kiełkuje a z oczu płynie łza
Zabiorę skrzypce niech nie gra więcej , niech zginie nuta ta
I przejdę tędy po raz kolejny Z samotnym wielkim ja

Niech skrzypek dziwi się i płoni, cóż chwila ta go zbawi
Czy mało muzyk tak potrafi, od jednej mnie nie wybawi?
Niech zniszczy smyczkiem dźwięku jedność
Niech nuty w proch rozedrga
Niech zapomnianym się na zawsze stanie melodia jedna

Laj-Laj

Wow! Fantastyczny koncept! Najlepszy Twój wiersz zdecydowanie!!! Zgrane rymy, rytmika... Naprawdę świetnie się czyta i... hmmm... działa na wyobraźnię Smile

Widać, że bardzo przemyślany. Moje najszczersze gratulacje. I proszę, pisz więcej takich jak ten. Idziesz w bardzo dobrym kierunku Wink

Cedalia

Nie znam się zbytnio na wierszach, poprostu nie piszę xP
Jednak lubię czytać, Twój był taki delikatny jak dla mnie.
Lubię takie, jak Laj-Laj wspomniał działa na wyobraźnię.
Dopracowane każde słówko.
Bardzo lubię słuchać skrzypiec, podoba mi się ten fragment.