W letargu tkwię

ZŁAMANA

Dla Ciebie próbowałam się zmienić
Otworzyć się na świat i na to coś,
Co wszyscy nazywają miłością.

Próbowałam wykrzesać w sobie iskrę tego czegoś,
Co przegrani nazywają nadzieją.
Ale pesymiście nie jest łatwo
Zobaczyć świat w jaśniejszych barwach.

Pocieszałeś mnie, rozśmieszałeś,
Ja wciąż byłam obojętna.
Nie potrafiłam Cię pokochać.
Nie dla Ciebie jest mój świat.

Nie chciałeś nic w zamian.
Wolałeś patrzeć niż mówić.
Więc trwałam ciągle w letargu
Z którego trudno mnie zbudzić.

Być może jest na świecie ktoś
Na widok kogo serce zacznie szybciej tłoczyc
To coś co pozwala nam żyć
Życiodajną purpurę.