Borys Akunin

Lill

Borys Akunin, czyli Grigorij Czchartiszwili. Gruzin z pochodzenia, mieszkający w Rosji, znany głównie z cyklu o przygodach Erasta Fandorina. W wielu powieściach pisze o XIX-wiecznej Moskwie. Zetknęliście się już z tym panem?

Przyznam, że ja jego książki (całe dwie - "Lewiatana" i "Kochankę Śmierci") kupiłam przypadkiem, gorąco potrzebując czegoś do poczytania. To był strzał w dziesiątkę. Piękne opisy, wielowymiarowe postacie, barwne intrygi, a przede wszystkim wielka elastyczność, jeśli chodzi o narrację. Chociażby w "Lewiatanie" Akunin przedstawia pamiętniki kilku pasażerów statku. Każdy z owych pasażerów, co jasne, powininen pisać w inny sposób, innym stylem, na inne rzeczy zwracać uwagę - i to znakomicie udaje się autorowi oddać. Momentami miałam wrażenie, że ta książka była pisana nie przez jedną, a przez co najmniej pięć osób.

Jak by na to nie patrzeć, Akuninem jestem zachwycona (zwłaszcza "Kochanką Śmierci", "Azazelem" i moją ukochaną "Powieścią szpiegowską"). Polecam serdecznie i zapraszam do dyskusji.

Martwa

Ja także Akunina wielbię i z przygód Erasta Fandorina, to chyba najbardziej "Diamentową Karocę" cz.2... Chociaż "Kochanka Śmierci" też była niezła, szczególnie kiedy się przeczytało też "Kochanka Śmierci" (tutaj muszę wyjaśnić, iż w pierwszym cudzysłowiu było to słowo kochanka w mianowniku, a w drugim kochanek w dopełniaczu).
Czytałam jeszcze dwa tomy "przygód siostry Pelagii", "przygody magistra" i "książkę dla dzieci", na "Powieść szpiegowską" poluję.
Mi się jeszcze u tego pana podobają pomysły na te wszystkie intrygi i postacie. Muszę też przyznać, że jednym z rzeczy, które najbardziej mnie urzekły w "Diamentowej Karocy" był pierwszy rozdział, w którym był opis lotu motyla...
A co do narracji, to we wszystkich książkach jest świetna, mym zdaniem, choć najbardziej mi się podobał pomysł na nią w "przygodach magistra", gdzie jeden rozdział opisywał zdarzenia dawno temu (na przyład dwór carycy Katarzyny), a kolejny już czasy obecne, a wszystko razem stanowiło całość.
No i dzięki panu Akuninowi doceniłam rosyjską kulturę.

Sano

Czytałem "Azazela" i "Powieść szpiegowską".

"Azazelem" zachwycony nie byłem. Znaczy tak: napisane sprawnie, intryga ciekawa, ale moim zdaniem zbyt autoironiczne. Na siłę, powiedziałbym. Plus zakończenie IMO spaprane.

"Powieść szpiegowska" z kolei była świetna. Znowu, napisane sprawnie, intryga na poziomie, ale zabawa formą subtelniejsza, a treści więcej.

W sumie jestem na tak. Jeśli coś mi jeszcze w ręce wpadnie, chętnie przeczytam.

Lill

Postanowiłam ożywić temat, bo już, biedaczysko, pajęczyną obrósł.

Wpadło mi w łapki jakiś czas temu "F.M." Akunina - i znów wzbudziło zachwyt oraz wpędziło w kompleksy głębokości Rowu Mariańskiego. Trzeba Akuninowi oddać, że zabawy formą wychodzą mu mistrzowsko - i choć intryga w "F.M." może odrobinę kuleje, a wpychanie połowy wyjaśnień do "przypisów" razi pójściem na łatwiznę, wszystkie niedociągnięcia rekompensuje splecenie normalnej narracji (personalnej, gdzie nawet język narratora jest dostosowany do bohatera), fragmentów "nieznanej" (odmienionej również fabularnie) wersji "Zbrodni i kary" oraz zawierania w formie wtrąconych historyjek niektórych epizodów z życia bohaterów.

I absolutnie się z samym Akuninem nie zgadzam, że on robi literaturę czysto rozrywkową. Przy jego książkach trzeba nie dość, że myśleć, to jeszcze zachowywać stałą czujność.

Hien

Akunin. Nasze nowe uzależnienie. Nie wolno nam zaczynać jego książek, jeśli mamy w planach cokolwiek - łącznie z zajęciami. Bo na pewno na zajęcia nie pójdziemy.
Zaczęło się niewinnie. Wpadł nam w łapki Gambit turecki, a że nazwisko znane z opinii Lill, wypożyczyliśmy. Czytamy sobie i czytamy i nie czujemy, że wdepnęliśmy w niezłe bagno. Nawet na początku mogliśmy odłożyć książkę. Ale zaraz niepostrzeżenie wpadliśmy z łbem i doczytaliśmy przy drugim otwarciu knigi.
I cieszym się, ze zaczęliśmy od tego - Azazel nas nie uwiódł do tego stopnia, Lewiatan też aż takiego wrażenia nie uczynił. Ale teraz czeka na nas kolejna książka i zobaczym. Na pewno jednak Akunin należy obecnie do naszych ulubionych autorów. Nic nie zmusi nas do zaprzestania wielbienia Fandorina. Nic.

Lill

Ja tam czekam na polskie wydanie "Весь мир театр" (niecyrylicznych przepraszam za brak transkrypcji, ale po tresurze z opisówki moja transkrypcja roiłaby się od zredukowanych przednich i centralnych, nie chcecie tego). I na "Czarnego człowieka", którego jeszcze w Rosji nie ma (ba, który jeszcze napisan nie został).

"Czarny człowiek" - prosta sprawa, ma być o Rasputinie, a Griszka Rasputin to takie moje małe zboczenie (naczytało się dziecko pamiętników Mikołaja II i to są efekty).
"Весь мир театр" - sprawa jeszcze prostsza. Ostatnio czytałam na blogu Akunina o całej aferze związanej z tą powieścią. Ponoć znalazły się tam fragmenty podżegające do nienawiści wobec narodu rosyjskiego. Tak twierdzili "życzliwi" (czyt. donosiciele), acz Prokuratura ich wyśmiała Smile

A ja chcę wiedzieć, co tam takiego obrazoburczego Akunin napisał.

Hien

Wspominaliście kiedyś, że Akunin w oryginale to trudna lektura, bo trudnym językiem napisana, więc my raczej w oryginale na razie nie będziemy czytać. Ale ostrzymy pazury na dalsze opowieści Akunina, niedawno skończyliśmy Białego buldoga z serii kryminałów prowincjonalnych i polujem na Akuninową fantastykę. Od Fandorina - chociaż jesteśmy jego fanboyem - musimy trochę odpocząć po Dekoratorze. Mieszane uczucia mieliśmy, bo z jednej strony morderca wyjątkowo nam by pasował, gdyby nie obrał sobie takiego a nie innego poczucia estetyki, zupełnie zbieżnego z naszym poczuciem obmierzłości. Zabrakło nam też jakiegoś ciekawego wątku bardziej politycznego, jaki był w Śmierci Achillesa, a sam morderca też jakiś taki... mało charyzmatyczny w porównaniu z cwaniaczkiem z [i]Waleta Pikowego/[i].

Lill

Chcę Śmierć Achillesa, chcę, pragnę i pożądam! Skończyłam Lewiatana w oryginale. Był niełatwy. Język Akunina jest jednak potwornie powyginany.
Hien, a F.M. czytaliście? Powinno wam się spodobać, wysoki poziom absurdu.

A Dekoratora sparodiował Medard i w porównaniu z tym medardowym czymś, Dekorator jest genialny, chociaż nie urzekł mnie tak całkiem.

Hien

Skoro skończyliście Lewiatana, to go nam oddajcie XD
F.M. jeszcze nie, mamy przerwę od Akunina, bo wypada poczytać coś z ksiąg odziedziczonych. Poza tym chcieliśmy się zabrać za kryminały prowincjonalne z Pelagią, chociaż do Erasta Fandorina Pelagii nie ma co porównywać. Ale mniejsze ryzyko, że nas wciągnie tak, że o remoncie zapomnimy xD

Lill

Ale jak wy przeczytacie, to mi podarujecie? xD Obiecaliście! Jak potwierdzicie, wyślę wam pocztą razem z brokatami.

Pelagię i Czarnego Mnicha mogę polecić, nic więcej z Pelagii nie czytałam. Za miesiąc może będę mogła polecić więcej Akunina, hie hie.