Kącik Złamanych Piór - Forum literackie

Forum Kącik Złamanych Piór Strona Główna
 

 FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy   Rejestracja  Profil   

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

 
Niepewny grunt [M]

Idź do strony 1, 2  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Kącik Złamanych Piór Strona Główna -> Opowiadania
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość

Hermi
Pawie Pióro


Dołączył: 27 Lis 2012
Posty: 270
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Między Niebem a Piekłem
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Nie 15:29, 10 Lut 2013    Temat postu: Niepewny grunt [M]

Tytuł: „Niepewny grunt” 
Opis: Songfic do piosenki „Stąpając po niepewnym gruncie” Pidżama Porno 
Ostrzeżenia: brak 
Status: skończony 


Niepewny grunt


Nie znalazł jej w mieszkaniu. Nie było jej w pracy. Komórkę miała wyłączoną. 
To oznaczało, że mogła być tylko w jednym miejscu. 
Patrząc na drzwi, próżno by szukać jakiegokolwiek znaku, czy szyldu sugerującego, że w środku można kupić lub zjeść cokolwiek. Nigdy nie potrafił odgadnąć, skąd Joanna wiedziała, że właśnie za tymi drzwiami jest kawiarenka. Mimo że znajdowała się w bliskim sąsiedztwie Rynku, nie widywano tu turystów. Ba! Podejrzewał, że nawet większość mieszkańców miasta nie zdaje sobie sprawy z istnienia tego miejsca. Owo miejsce bowiem, miało szczególnie kapryśną właścicielkę – Kamil za nic nie potrafił zrozumieć, jak w dobie pozwów o rasizm i wszelkiego rodzaju dyskryminacje mogła istnieć kawiarnia, do której wpuszczana była tylko co piąta, próbująca do niej wejść, osoba. Bez specjalnej karty, przekroczenie progu było prawie niemożliwe. Za to to, na jakiej zasadzie przyznawano kartę, było już zagadką godną współczesnego sfinksa. Dyskryminowano większość białych, czarnoskórych, niskich, wysokich, chudych, grubych, hetero-, homo- , bi- kobiet i mężczyzn. Równie frapującą kwestią było to, w jaki sposób właścicielka była w stanie utrzymać kawiarnię, skoro była tak wybredna w kwestii klienteli. Czyżby w grę wchodziły jakieś nieprawomyślne machinacje? 
Myśl o możliwym nielegalnym biznesie natychmiast uleciała mu z głowy, kiedy nieomal zderzył się z właścicielką. Nie, ona nie mogła być szefem tutejszej mafii albo dilerem nielegalnych środków – stwierdził jednoznacznie. Chyba, że te jej ciasta miały w sobie coś bezprawnego – przemknęło mu przez myśl. Stojąca przed nim kobieta – na oko czterdziestoletnia – wyglądała tak, jakby często zajadała się własnymi wypiekami, lecz poza tym wyglądała zupełnie niewinnie. 
– Jest Joanna? – zapytał szybko. Tak się składało, że on karty wstępu nie posiadał. Zawsze odnosił wrażenie, że jest tu na warunkowym. Wchodził z Joanną i z nią wychodził. Nigdy - do tej pory - nie przychodził tu sam. Jeśli miałby się nad tym zastanowić, chyba nawet nie miał na to ochoty. 
– Jest – powiedziała kobieta, obdarzając go takim spojrzeniem, jakby zastanawiała się czy go nie wyrzucić. Wyrok jaki zapadł, musiał być jednak dla niego korzystny. – Przyszła godzinę temu. Siedzi tam, gdzie zwykle. Podać kartę? – zapytała, najwyraźniej przypominając sobie, że wypada zadbać o klienta. 
– Nie. Poproszę to samo, co zamówiła Joanna. – Wątpił, że Jo siedziała przez godzinę o chlebie i wodzie. 
Przekraczając linię, oddzielającą wejście od dalszej części lokalu, nie zauważył, jak właścicielka kręci głową nad jego głupotą. 
Joanna rzeczywiście siedziała tam, gdzie zwykle. W rogu, tyłem do ściany, mając idealny widok na całą salę. Z całą pewnością widziała jego rozmowę z właścicielką, ale nie pospieszyła mu z pomocą. Już samo to mogło być świadectwem jej złego humoru. Dla osób znających ją lepiej, drugim sygnałem ostrzegawczym był jej strój. Normalne kobiety w chwilach smutku nie przywiązują wagi do wyglądu, Jo pod tym względem była inna. Kamil miał wrażenie, że strojem próbuje odciągnąć wzrok patrzących na nią ludzi od swojej twarzy, a przede wszystkim - od oczu. On sam dopiero po chwili zauważył subtelniejsze różnice – usta, skore do butnego uśmiechu, dziś były wrogo zaciśnięte, a oczy – dwa figlarne płomienie – zgasły pod wpływem ponurych myśli. 
Jest bardzo źle – stwierdził, a jego wzrok mimowolnie pomknął niżej. Sklął się w myślach. Dekolt miał odwracać uwagę od twarzy i najwyraźniej spełniał swoje zadanie aż za dobrze. 

„Stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie 
Czasem nawet jest z tym dobrze 
Wstyd o tym głośno mówić 
Stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie 
Kiedy myślę, że cię kocham 
Kiedy czuję, że cię chcę” *


Kamil poczuł się jeszcze bardziej niepewnie, kiedy jego oczy spotkały się z jasnobłękitnymi oczami Joanny. 
– Cześć, Jo – Nazywanie kobiety, która potrafiła powiedzieć „nie” w szesnastu językach, a „tak” tylko w czterech, kujawską odmianą „tak”, było z jego strony starym żartem. 
– Siadaj i nic nie mów, skoro nie mogę cię wyrzucić – burknęła kobieta, pomiędzy dwoma łykami kawy. 
– Prawdopodobnie możesz – odparł, patrząc jej w oczy. – Wystarczy tylko powiedzieć słowo temu Cerberowi przy drzwiach. 
Joanna spojrzała w bok. Przypuszczalnie zastanawiała się nad tą koncepcją. 
– Podać coś jeszcze? – zainteresowała się właścicielka, która znikąd pojawiła się obok z tacą i zaskakująco - biorąc pod uwagę posturę – szybkim ruchem, ustawiła przed nim kawę i ciasto. Sernik z bitą śmietaną? – zarejestrował przelotnie. Było kurewsko źle. 
Kiedy jeszcze jeden talerzyk stanął przed Joanną, nie potrafił nawet określić jak paskudnie wyglądała sytuacja. Skończyła mu się skala. 
– Nie, dziękuję – dopiero gdy odpowiedział, zdał sobie sprawę, że właścicielka nie mówi do niego. 
– Nie, dziękuję – powtórzyła Joanna, nawet uśmiechnęła się lekko. Niestety, uśmiech nie sięgnął oczu. 
Cerber zniknął równie szybko, jak się pojawił, razem z nim ulotnił się uśmiech Joanny. 
Kamil nalał sobie kawy i upił łyk. Natychmiast się zakrztusił, i o mało co nie wypluł kawy na śnieżnobiały obrus. 
– Szatan – wykrztusił, gdy udało mu się w końcu przełknąć. Bez chwili zwłoki odstawił filiżankę. 
– Super mocna kawa – potwierdziła Joanna. 
Kamil sięgnął po łyżeczkę, mając nadzieję, że przynajmniej sernik nie zawiera żadnych niespodzianek. Pierwszy kawałek przekonał go - po raz kolejny zresztą - o talencie cukierniczym właścicielki. Może jednak warto było walczyć o wejściówkę? 
Jedli w milczeniu, które narzuciła Joanna. Skoro nie chciała rozmawiać, to nie rozmawiali. 
– Właściwie, to po co przyszedłeś? – rzuciła w końcu, zniecierpliwiona milczeniem. 
– Chciałem przeprosić. 
– Taaak? – odpowiedziała, przeciągając to słowo w nieskończoność. 
– Tak. Miałaś rację, a ja się myliłem. Na samym początku postawiłaś sprawę jasno, a ja uważałem, że zmienisz zdanie. Błędnie. Chcę, żebyśmy znów byli przyjaciółmi. 
– Nigdy nie byliśmy przyjaciółmi. Przyjaciele ze sobą nie sypiają. 
– Sądzisz, że chcę tylko seksu? Naprawdę tak słabo mnie znasz? 
– Właśnie to ci chcę wyjaśnić - nie znamy się, i nigdy się nie znaliśmy. To była pomyłka. Ty uważałeś, że szukam mężczyzny swojego życia, a ja sądziłam, że nie jesteś idiotą. Oboje się pomyliliśmy – łyżeczka znów uniosła się w kierunku tych kuszących ust. Nie! Nie mógł myśleć w ten sposób o żadnej z części jej ciała, bo Jo nigdy mu nie wybaczy. 
– Chcę, żeby było jak dawniej. 
– Nigdy tak nie będzie. Zjedz i wyjdź. 

„Dawno mamy już za sobą pierwsze kroki w chmurach 
Znamy dobrze swoje miejsce, wiemy dobrze gdzie nasz brzeg 
Przy nadpalonych mostach 
Gdzieś pomiędzy wierszami ”*


– Masz rację, nigdy nie będzie jak dawniej, bo teraz wiem, że cię kocham – zmienił taktykę na „wszystko albo nic”. 
– Cóż to jest miłość? – zapytała tonem, jakim pewnie Poncjusz Piłat pytał o prawdę. – To tylko hormony i potrzeba przynależności. – Odpowiedziała na własne pytanie. – Nic, czego nie dałoby się opanować przy pomocy racjonalnych argumentów, wibratora i misia do poduszki. Miłość jest procesem, więc ma początek i koniec. Dla kobiet jest to koniec zazwyczaj bolesny, dlatego daj sobie spokój. 
– Nie każda miłość kończy się w ten sposób – próbował bronić swojego uczucia. – Są miłości wieczne. 
– Nie ma czegoś takiego jak wieczność, nie w sferze uczuć. – Niestety, po tych słowach sernik na jej talerzu skończył się gwałtownie, a troskliwy Cerber pojawił się po raz kolejny. Joanna poprosiła jednak o rachunek. Kamil chciał zapłacić swoją należność, ale właścicielka zwróciła mu uwagę, że nie zjadł do końca - takim tonem, jakby naprawdę była capo. Patrzył więc bezsilnie, jak kobieta jego życia wychodzi z kawiarni w chłód listopadowego popołudnia. 
– Idiota – rzucił Cerber, zabierając filiżankę i talerzyk Joanny. 
– Słucham? – zapytał Kamil, myśląc, że się przesłyszał. 
– Do tego głuchy. Ty. Jesteś Idiotą – powiedziała właścicielka kawiarni, wyraźnie, akcentując każde słowo. – Zwyczajny głupek, debil, abderyta... Te słowa znasz? Czy chcesz słownik, żeby sprawdzić ich znaczenie? 
– Ostatniego określenia nie znam, ale zakładam, że jest równie obraźliwe jak poprzednie. 
– Prawda nie obraża. – Właścicielka, nie czekając na zaproszenie, usiadła na miejscu, które wcześniej zajmowała Joanna. – Tylko kompletny kretyn zachowałby się w sposób, w jaki ty się zachowałeś. O czym myślałeś? A może powinnam zapytać o to „czym”? 
– Ja ją kocham. 
– Pięknie. I jeszcze usprawiedliwiasz zwykłą głupotę wzniosłym uczuciem. Zachowuj się tak dalej, a na pewno nie będę tańczyć na waszym weselu. 
– Nikt by pani nie zaprosił – burknął, rzucając pieniądze za kawę i sernik na stolik. Ruszył w stronę wyjścia. 
– Naprawdę słabo ją znasz. Szkoda – usłyszał jeszcze na odchodnym. 

„Znów wybucha w nas permanentne siódme niebo 
Już nie panuję nad zmysłami 
Moje oczy są oczami wariata 
Kiedy spotykają się z twoimi oczami”*


Przysłał kwiaty, liściki, drobne i kosztowne prezenty. Odsyłała wszystko, nawet nie zerkając na zawartość paczek i listów. Nie odbierała maili i telefonów. Nie kazała mu przestać, sam czuł, że powinien, ale nie mógł się poddać. Nie odważył się jednak zjawić pod jej mieszkaniem czy też w pracy. Ogarnęło go szaleństwo. Kilka dni później zdał sobie sprawę, że podczas spacerów, nogi same go niosą w stronę tajemniczej kawiarni. 
Jak zwykle, tylko znajomości jej położenia zawdzięczał to, że wyłapał kawiarnię z rzędu innych budynków. Po raz kolejny, zastanowił się nad jej dziwnym lokalizacją i funkcją. Wszedł do środka, spodziewając się, że i tak zostanie wyrzucony. 
Właścicielka podawała właśnie bardzo ponuremu mężczyźnie kawałek jabłecznika. Dostrzegła jednak wejście nowego gościa i wymownym gestem wskazała stolik, który Kamil nazywał w myślach „stolikiem Jo”. 
Kamil usiadł w rogu, czekając aż właścicielka podejdzie i będzie mógł z nią porozmawiać. Kobieta nie spieszyła się z tym, minęło kilka minut zanim pulchna postać właścicielki stanęła przy stoliku. 
– Co podać? 
– Sposób na zdobycie Joanny. 
– Źle – powiedziała właścicielka, kręcąc głową z rezygnacją.- Zamów coś z karty, i tak ci dzisiaj niczego nie powiem. Zastanów się nad tym, jak powinno brzmieć poprawne zamówienie. 
Zamówił sernik. Następnego dnia znów zjawił się w kawiarni, od razu siadając w rogu sali. W kawiarni było kilka osób, wobec zwykłej pustki, był to wręcz tłum: kobieta z dwojgiem dzieci, łysiejący już mężczyzna, nastolatek wyglądający na chuligana. Co łączyło to towarzystwo z Joanną? Właścicielka nie pozwoliła mu tym razem na długi namysł. Zjawiła się natychmiast. 
– Co podać? 
– Sposób na zrozumienie Joanny. 
– Już lepiej, ale to nadal za mało. I ty twierdzisz, że ją kochasz? 
Dopiero trzeciego dnia znalazł właściwe zamówienie. 
– Co podać? 
– Sposób na uszczęśliwienie Joanny. 
– Dobrze. Tylko teraz musisz mi powiedzieć, dlaczego sądzisz, że ci się to uda, nawet jeśli ci coś podpowiem. 
– Nie wiem, czy mi się uda, ale zamierzam spróbować. Będę się starał ze wszystkich sił – odpowiedział szczerze Kamil. 
– Gdybyś znów zaczął z tekstami o miłości, która z całą pewnością uszczęśliwi Joannę, wyrzuciłabym cię, a Jo powiedziałabym, że jesteś nieuleczalnym idiotą. 
– A teraz, co pani o mnie sądzi? – zaciekawił się. 
– Że jest szansa na wyleczenie – powiedziała właścicielka po raz pierwszy z uśmiechem przeznaczonym tylko dla niego. Usiadła przy stoliku.- Co wiesz o Joannie? 
– Przyjechała tu na studia, ale została na stałe, mieszka sama – rzucił po chwili namysłu. - Uwielbia dobre książki, białe wino, stare komedie – kontynuując, przypominał sobie coraz więcej szczegółów. 
– Nie wiesz nic o jej wcześniejszym życiu – zwróciła uwagę kobieta, gdy już skończył mówić. 
– Nigdy o nim nie wspominała. 
– Skoro tego nie zrobiła, ja też tego nie powiem. Każdy powinien sam opowiedzieć własną historię, gdy będzie na to gotów. – Wydawało się, że kobieta rozważała własne słowa. Otrząsnęła się jednak szybko. – Jedyne, co powinieneś wiedzieć, to to, że Joanna doskonale zna niszczycielską siłę miłości, ma powody by nie ufać gładkim słówkom. Ptak, który wyrwał się z ciasnej klatki, nigdy nie wejdzie chętnie do kolejnej, choćby była wykonana ze szczerego złota. 
– Nie chcę odbierać jej wolności. 
– Ona tak to jednak odczuwa. Wykazałeś tyle finezji, co oddział kawalerii szturmujący wzgórze. Joanna tego nie lubi.
– Podobno kobiety lubią silnych, zdecydowanych mężczyzn – próbował się bronić. 
– Ale nie idiotów – odparowała natychmiast. – Nie zauważyłeś, że jest inna? Chciałeś jej zabrać to, co w niej pokochałeś i sądziłeś, że ona się na to zgodzi? To wolny duch. Ptak o ognistych skrzydłach. Jeśli uwierzy w cel, jest gotowa wiele poświęcić, żeby go osiągnąć, ale tym razem go nie widzi. Musisz go jej pokazać. 
– Jak? 
– Mam myśleć za ciebie? – Kobieta znów zrobiła się oschła.– Nie będzie tak prosto. Metodą prób i błędów, narażając się na jej utratę. Jeśli tak to się skończy musisz wiedzieć, kiedy należy się wycofać. Nawet jeśli wyzna ci wzajemność, zgodzi się na ślub i będziecie mieć dzieci, nadal będziesz musiał się starać, żeby czuła się z tobą dobrze, inaczej odejdzie. Nigdy nie bądź z nią niczego pewien, nie ulegaj złudzeniom. Nie da się uwiązać do niczego i nikogo. Zawsze będziesz z nią stąpał po niepewnym gruncie. 

„Stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie 
Kiedy myślę, że cię kocham 
Kiedy czuję, że cię chcę” *

Stąpali razem po niepewnym gruncie. Tańczyli wielokrotnie nad przepaścią. Oddalali się od siebie, i wracali. Razem i jednocześnie osobno, bo Joanna nigdy nie była gotowa na zdradzenie mu swojej tajemnicy. 


*„Stąpając po niepewnym gruncie” Pidżama Porno


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Hermi dnia Pon 11:43, 11 Lut 2013, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Endorfina
Ołówek


Dołączył: 09 Lut 2013
Posty: 6
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 18:18, 10 Lut 2013    Temat postu:

Zawsze mnie zadziwia, do jak bardzo odległych skojarzeń potrafią nas zaprowadzić piosenki. Bo nie widzę szczególnego związku między piosenką a opowiadaniem, wręcz powiedziałabym, że piosenka jest zbyt na wyrost zrozumiana, ale nie wnikam. Inspiracje nie są po to, żeby je rozumieć.

Od razu widać, że pisane przez kobietęWink

Źle w związku? -> wina faceta. Wina faceta? -> kobieca solidarność. Czyli postawa właścicielki. Głupek, idiota! Wszystko pod przykrywką dydaktyzmu i dobrych życzeń, ale i tak kobitka musi się wyżyć.

Mam pytanie, całkiem na serio: czy to był specjalny lokal dla biednych, skrzywdzonych nieudaczników?

Cytat:
Sernik z bitą śmietaną? – zarejestrował przelotnie. Było kurewsko źle.

Popieram. Kto normalny łączy sernik z bitą śmietaną?Smile

Na początku mi zajeżdżało z deczka kryminałem (ja osobiście wolałabym kryminał). Postacie troszkę nijakie. Jak stereotypowy partner, który zrozumiał swój błąd. Wysyłanie prezentów i te sprawy. Dziewczyna zrobiona trochę lepiej, ale jej nie polubiłam jakoś z innego względu... Może po prostu nie lubię takich cech charakteru. Nie wiem, mogę być nieobiektywna. To już by była dyskusja poza rzeczonym opowiadaniem. A nie chcę tu robić bałaganu.

I troszkę na siłę ładowane moralizatorstwo, co może przeszkadzać, zwłaszcza w tak niejednoznacznej sferze jak miłość.

I końcówka. Tu widzę największe nawiązanie nie tylko do Pidżamy Porno, ale do wszystkich piosenek o miłości razem wziętych. Gdyby nie to i gdyby nie ta kawiarnia, o której wiedziało tylko elitarne grono (bo to dość nieprawdopodobny element), byłby to bardzo dobry kawałek literatury... eee... kobiecej?

Tam gdzieś napisałaś "Mimo, że...". W takim wypadku nigdy nie stawia się przecinka.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Endorfina dnia Nie 18:24, 10 Lut 2013, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Hien
Różowy Dyktator Hieni


Dołączył: 23 Lut 2008
Posty: 1826
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: baszta przy wejściu do Piekła. Za bramą, pierwsza na lewo.
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 18:43, 10 Lut 2013    Temat postu:

Nam osobiście akurat taka perspektywa się podobała, już abstrahując od płci, chodzi raczej o bohatera, bo natykaliśmy się na wielu podobnych kretynów i kretynek, którzy nijak nie potrafili pojąć, że ktoś ma inne emocjonalne potrzeby od miałkości i sacharyny, którą oni - nie dopuszczając jakiejkolwiek innej opcji - nazywają uczuciem.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Preludia
Ołówek


Dołączył: 08 Kwi 2013
Posty: 1
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 18:20, 08 Kwi 2013    Temat postu:

Jejku, tekst bez akapitów wygląda tak... źle. Sad Fora.pl mogłyby się ogarnąć, jeśli o to chodzi.
Na sam początek powiem, że bardzo lubię piosenkę, którą wykorzystałaś (i całą Pidżamę Porno), a i miniatura wyszła Ci niezgorsza. Właścicielkę kawiarni zarysowałaś bardzo dobrze, Joannę również, ale sam Kamil jest... mdły. Przeźroczysty. Nie wiadomo o nim w zasadzie... nic prócz oczywistych oczywistości. A to niedobrze dla tekstu, bo główny bohater jest, ale jakby go nie było. Łazi, chodzi, prosi i nic więcej, co uczyniło go trochę irytującym. Wiem, że to miniatura i nie na wszystko znalazło się miejsce, ale parę zdań by nie zaszkodziło. Very Happy
A, no i nie zarysowałaś w ogóle relacji właścicielka - Joanna. Nagle babka wszystko o niej wie, staje się kluczową postacią całej akcji, ale... skąd to się wzięło? Wszystko wyszło przez to trochę sztucznie, bo jakakolwiek informacja o stosunkach między dwoma kobietami wiele by zmieniła.
Zakończenie też mnie nie porwało za specjalnie. Cały tekst utrzymany był w dosadnym, rzeczowym tonie, a ostatnie zdania przywiały dziwny, enigmatyczny nastrój zupełnie niepasujący do całej reszty. No i osobiście zwieńczenie całej historii nie przypadło mi do gustu. Zabrakło mi pierdolnięcia, czegoś mocnego - wyszły takie ciepłe kluchy. Very Happy
No i błędy. Za dużo ich jak na tak krótki tekst.
W tym miejscu chciałam użyć dwóch kolorów na zaznaczenie błędów interpunkcyjnych, ale zapomniałam, że załoga rządząca kategorycznie tego zabrania =='.
Cytat:
Patrząc na drzwi, próżno by szukać jakiegokolwiek znaku, czy szyldu sugerującego (...)

Przecinek między znaku i czy jest zbędny, ale już po szyldu konieczny.
Cytat:
Bez specjalnej karty, przekroczenie progu było prawie niemożliwe.

Niepotrzebny przecinek.
Cytat:
Dyskryminowano większość białych, czarnoskórych, niskich, wysokich, chudych, grubych, hetero-, homo- , bi- kobiet i mężczyzn.

Hym. Gdybyś napisała hetero-, homo-, biseksualnych (...), to nie miałabym prawa się do niczego przyczepić. Ale tego nie zrobiłaś. Miałaś trzy opcje do wyboru, a wybrałaś czwartą. Very Happy
Mogłaś napisać tak, jak już pokazałam, lub: hetero, homo, bi bez pauz - w znaczeniu kolokwialnym, określając osoby heteroseksualne itd., albo wszędzie dodając zrostek -seksualnych (heteroseksualnych, homoseksualnych, biseksualnych). Mam nadzieję, że coś z tego zrozumiałaś. xD
Cytat:
(...) jakby zastanawiała się czy go nie wyrzucić.

Przecinek po się.
Cytat:
Wyrok jaki zapadł, musiał być jednak dla niego korzystny.

Przecinek po Wyrok.
Cytat:
Przekraczając linię, oddzielającą wejście od dalszej części lokalu (...)

Przecinek zbędny.
Cytat:
- Cześć, Jo - Nazywanie kobiety (...)

Kropka po Jo.
Cytat:
- Siadaj i nic nie mów, skoro nie mogę cię wyrzucić - burknęła kobieta, pomiędzy dwoma łykami kawy.

Ostatni przecinek zbędny.
Cytat:
Cerber zniknął równie szybko, jak się pojawił, razem z nim ulotnił się uśmiech Joanny.

Nie brzmi to zdanie. Very Happy Można napisać a razem z nim ulotnił się..., albo zamiast drugiego przecinka wstawić średnik.
Cytat:
Natychmiast się zakrztusił, i o mało co nie wypluł kawy na śnieżnobiały obrus.

Przecinek przed i w tym wypadku jest naprawdę niepotrzebny, podobnie jak tutaj:
Cytat:
(...) nie znamy się, i nigdy się nie znaliśmy.

Cytat:
(...) takim tonem, jakby naprawdę była capo.

Co to capo? Very Happy
Jeśli chodziło Ci o kapo, to chyba trochę przesadziłaś z porównaniem. Nie było chyba aż tak źle? ;D
Cytat:
Jesteś Idiotą (...)

Idiota to jakiś tytuł honorowy? Very Happy Jak nie, to chyba nie należy go pisać z wielkiej litery.
Cytat:
Po raz kolejny, zastanowił się nad jej dziwnym lokalizacją i funkcją.

Przecinek zbędny; (...) jej dziwną lokalizacją (...).
Cytat:
(...) minęło kilka minut zanim pulchna postać właścicielki stanęła przy stoliku.

Przecinek po słowie minut.
Cytat:
W kawiarni było kilka osób, wobec zwykłej pustki, był to wręcz tłum (...)

Coś się powtórzyło niechcący chyba. No i po osób dałabym średnik.
Cytat:
(...) ma powody by nie ufać gładkim słówkom.

Przecinek przed by.
Cytat:
Oddalali się od siebie, i wracali.

Znowu przecinek przed i. Znowu niepotrzebny. Very Happy

To chyba tyle.
Bardzo spodobał mi się pomysł - pomimo tego, że sam w sobie jest banalny; nawiązanie do piosenki zrobiło robotę. Very Happy Wykonanie też całkiem niezłe, bo błędy nie psują rytmu czytania. Masz w sobie płynność pióra i to się widzi, gdy się czyta. Smile


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

ulaa88
Ołówek


Dołączył: 15 Kwi 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pią 13:13, 15 Kwi 2016    Temat postu:

Swietne! Pisz wiecej Smile))

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

markolo
Ołówek


Dołączył: 07 Kwi 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 11:52, 19 Kwi 2016    Temat postu:

Ula ma rację.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez markolo dnia Wto 11:52, 19 Kwi 2016, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora

utka88
Ołówek


Dołączył: 23 Kwi 2016
Posty: 3
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Sob 22:56, 23 Kwi 2016    Temat postu:

Świetny! Pisz, pisz Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Rondzikowa
Ołówek


Dołączył: 23 Kwi 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 22:17, 25 Kwi 2016    Temat postu:

Bardzo dobre opowiadanie. Czyta się b przyjemnie

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Pioreczko21
Ołówek


Dołączył: 26 Kwi 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 16:32, 26 Kwi 2016    Temat postu:

Bardzo ładne opowiadanie. Pisz więcej , aż mnie wkręciło.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

winylek21
Ołówek


Dołączył: 24 Kwi 2016
Posty: 1
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Śro 7:48, 27 Kwi 2016    Temat postu:

Chcialoby sie wiecej poczytac, szkoda ze krótkie

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

iwwo
Ołówek


Dołączył: 09 Kwi 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 16:11, 28 Kwi 2016    Temat postu:

Oj, wielka szkoda, że takie krótkie.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Bessli
Ołówek


Dołączył: 27 Maj 2016
Posty: 3
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pią 17:36, 27 Maj 2016    Temat postu:

Wow...masz talent!

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

margaretka22
Ołówek


Dołączył: 29 Maj 2016
Posty: 3
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 21:20, 29 Maj 2016    Temat postu:

Fajnie sie czyta Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

Jaskierka
Ołówek


Dołączył: 30 Maj 2016
Posty: 3
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 18:53, 30 Maj 2016    Temat postu:

Świetne! Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora

piernik
Ołówek


Dołączył: 20 Cze 2016
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 9:20, 21 Cze 2016    Temat postu:

Bardzo mi się podoba Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Kącik Złamanych Piór Strona Główna -> Opowiadania Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony 1, 2  Następny
Strona 1 z 2

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
 
 


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group

 
Regulamin