bez tytułu

An-Nah

...i bez kontekstu Razz

Kontekst wam do szczęścia niepotrzebny Razz

***

Z nas dziewięciorga
którzy wyruszyliśmy tamtego dnia
(święta liczba)
nikt nie przetrwał
z nas dziewięciorga
czworo zabitych
czworo złamanych
nikt nie przetrwał
próbuję nie wzywać ich imion.

Cosette

Podoba mi się powtórzenie " z nas dziewięciorga", uwydatniające to, że ludzi nie było mało, a pozostał jeden. Ogółem twór podoba mi się, mimo że krótkie - ale wątpię, czy ten wiersz spełniał się w roli ciągnących się do końca strony linijek. Życzę weny ; )
Miau

Bajkopisarz · Wysłany: Sob 22:13, 06 Mar 2010 Temat postu:

"Bez tytułu" to wiersz biały należący do liryki bezpośredniej. Z początku mogłoby się zdawać, że podmiot liryczny istotnie brał udział w jakiejś straszliwej wyprawie, gdzie trup ściele się gęsto (jego opowieść byłaby niejako liryką narracyjną). Wydaje mi się jednak, że komentarz autora (zarówno przed wierszem jak i w samym wierszu - w nawiasie) nakazuje odczytywać wiersz jako jedną metaforę, która wiąże się z utrwalonym w kulturze znaczeniem liczb.

Problem jednak polega na tym, że wyróżnia się kilka kultur, a jedna i ta sama liczba może mieć inne znaczenie w odmiennych kulturach. Czasami nawet na gruncie jednej kultury wyróżnia się wiele znaczeń. Wskazówką może być określenie zaczerpnięte z wiersza - "liczba święta", można chyba odczytać to jako zawężenie do kultury chrześcijańskiej.

Mamy więc liczbę 9 - świętość, doskonałość, zupełność; która jest przeciwstawiona liczbie 4 - doczesność. Mamy więc kontrast między świętością a doczesnością.

Wiersz skłania do wykonania matematycznego działania 9-4-4=1. Według podmiotu lirycznego "nikt nie przetrwał", więc czytając można było się spodziewać, że wyjdzie 0, ale nie wszystkich losy zostały opisane. Sytuacja podmiotu lirycznego jest nie do odgadnięcia (Może bezczelnie kłamie Smile

) To niewątpliwie intryguje.

Powróćmy jednak do liczb... Z liczbą 4 zostały skojarzone zjawiska śmierci i złamania. Bardzo się łączą z osobą człowieka, śmierć to koniec fizycznego życia, a złamanie jako kres życia psychicznego.

Co do matematycznego działania to nie za bardzo wiem, jak rozwiązać tę zagadkę. Gdyby odwrócić działanie to otrzymamy 1+4+4=9. Mogłoby to oznaczać, że świętość składa się po części z pierwiastków doczesnych; ale twierdzenie to nie ma dostatecznych podstaw w tekście.