Rzecz pospolitych

Pierre de Ronsard

Przechodził tędy akurat murarz
Co twarz miał nadto buracz-
aną. Gdy spojrzał na mur, i nad
mur ów, cegłówka odbiła swój ślad

Uczcie się, dzieci. Bo świat naw-
ykł rozdzielać swoich od obcych
Tych ciemnych umieścił do naw
Krąg światłych. O tyle jest mocny

Że...

Siała baba mak a mewa guano
Hymn przy tym narodowy grano
A gdy skończono grać Mazurka
Dała głowę z angielska ojcu córka

I episkopat nisko padł
Bo miast Owsika wytępić
To bilet powrotny w zad!
I nikt na tym nie ucierpi

Murarz odgięty ma kark
Jakby woźnica od dołu ciągł
Za ucha oba, nim twarz mu starł
Leaving there a disaster koloru róży pąk

Córy dławią się w ambrozji
Ojce dumnie wąsy wznoszą
Ksiądz przestrzega o aborcji
Przy tym pióra łonne strosząc

Pójdźmy wszyscy do Kloaki
Pójdźmy wszyscy, my, Polaki
Tam jest nasze święte miejsce
Tam jesteśmy boskie piewce
(jednakowoż nie czujmy się aż tacy najgorsi)
Pierwsza Serowa Dama
Nieinkluzywna diva
Otwarta na oścież niebios jej brama
Bogaczów samych do wejścia wzywa

Upadliście, ułani, pod okienkiem
Z okna koń na was spogląda ze wstrętem
Gdy wróg pod ziemią z atomem igra
Tylko kretów żal...

Hien

Szczerze mówiąc, nie odpowiada nam pomysł kreowania rymów przez dzielenie wyrazu na pół. Naszym zdaniem przekombinowane. Ogólnie spodziewaliśmy się, że wiersz do nas trafi. Trochę się zawiedliśmy, bo wypada słabo. Ani specjalnie rytmiczny, nie wszystko się rymuje, choć próbuje.
Sama treść... mamy wrażenie chaosu. Kolejne stwierdzenia się ze sobą słabo łączą, nie ma ciągłości, co tematycznie ten wiersz sieka na kawałki. Krytyka krytyką, ale tutaj jakoś tak wszystko na jedną kupę zwalone bez ładu i składu. W sumie nie potrafilibyśmy za bardzo wymienić tematu wiersza, bo jest o wszystkim i o niczym. Do tego bazuje na dość niewybrednych stwierdzeniach - co chyba się w twoich wierszach co jakiś czas pojawia - ale brakuje tutaj jakiegoś ciągu myślowego, który by zamykała i podsumowywała puenta, więc w sumie odbieramy to trochę jako narzekanie dla narzekania. Nie trafiło do nas, pfeh.

Pierre de Ronsard

Mi również nie odpowiada dzielenie wyrazów na pół celem osiągnięcia rymu (gdy sam czytam), bo zaburza kompletnie rytmikę i czytelnik musi wrócić parę razy do miejsca, z którego ów rym/wers musiał się wziąć. Taki to dość nieudany eksperyment, przyznaję. Jedno chcę tylko obronić: tematycznie wiersz Polaków i polaków wszelkiej maści umieszcza w jednym worku z własnymi kompleksami. Co do puenty, chciałem zestawić polskie zaściankowe myślenie z postępem technologicznym innych narodów w ostatniej zwrotce Smile

Dziękuję za recenzję, bo to na krytyce się człek wychowuje i dzięki temu idzie dalej! Smile

Hien

No zauważyliśmy to wrzucanie do wora, ale zabrakło nam jakiegoś tematu przewodniego. Bierzesz wszystko jak leci i wrzucasz tak samo jak leci. No ale jak wiadomo, na początku był chaos, a później dopiero się dziać zaczęło, więc liczym że po eksperymentach do perfekcji.

gensen · Wysłany: Wto 21:06, 01 Mar 2016 Temat postu:

super masz talent Smile