Komiksy (zachodnie)

Yen

Ktoś powie, że głupie. Inny, że dziecinne. Inny – odmóżdżające. Sto osiemdziesiąt dwa razy mniej treści niż w książce. W końcu wszystko masz podane na tacy! Nie musisz sobie niczego wyobrażać. Widzisz już gotowe obrazy, a tekst wystarczy przelecieć wzrokiem. Jasne.
Jednak są też tacy (W tym pewna czerwieńsza od innych osóbka), którzy uważają to za sztukę. Naprawdę niesamowite rzeczy można stworzyć, łącząc grafikę, rysunek, poezję, literaturę i inne na dwustu stronach formatu A4.
A wy? Co myślicie o komiksach?

Hien

Lubię komiksy, ale ich nie czytuję. Po prostu jest mnóstwo rzeczy, które interesują mnie bardziej. Zresztą nie lubię tego sposobu rysowania. Mangowy, może, ale też tylko gdy kreska jest naprawdę staranna. Ale taki zwykły komiks? Raczej nie. Chyba, że chodzi i Asterixa i Obelixa. Albo Garfielda. Lubię. Ale tego drugiego lubię przeważnie wtedy, gdy mam ochotę się odmóżdżyć.

caislohen

Komiksy są świetne, zwłaszcza te długie i kolorowe. Ale także czarno-białymi nie pogardzę.
Komiksy czytuję tylko co jakiś czas, bo zbyt dużo książek jest do przeczytania.
Uwielbiam Thorgala, choć tak na prawdę nie przeczytałem nic - w porównaniu do całości.
Lubię cykl Blacksad panów Canalesa i Guarnido'a , a także cykl Niklos Koda Defaux'a Gransona. Ten drugi cykl nie jest tak ambitny, jak pierwszy, lecz uwielbiam oba.
Dla mnie komiks to nie tylko czytanie, to także oglądanie. Jeśli ktoś jest zdania, że w komiksach nie ma treści - nie przeczytał żadnego komiksu. Nawet Kaczor Donald ma treść, nawet choćby naiwną, ale jest.
A komiks to sztuka, zgadzam się z Czerwieńszą. Są świetne rysunki, które można podziwiać i to jest tak jak z obrazami. Komiks to obraz i książka w jednym. Komiksy są świetne.

Mad Len

Zależy jaki komiks, ale myślę, że mogę powiedzieć, że owszem, lubię. Choć dostęp do nich mam naprawdę mocno ograniczony. Tyle ile wygrzebałam w szafie w komórce u dziadków, należących niegdyś do taty. Głównie kilka numerów Thorgala. Niestety bardzo ich mało i kończą się akuat w strasznie ciekawym momencie, a nigdy nie udało mi się dorwać ciągu dalszego.

Jasne, wolę książki od komiksów, ale nie uważam ich wcale za dziecinne czy mało ambitne. Często mają w końcu ciekawą treść, a ładne obrazki są dodatkowym bonusem. Naprawdę bardzo żałuję, że nie mam ich więcej, bo szalenie przyjemnie jest usiąść sobie z jakimś dobrym komiksem w dłoni.

Hien

W sumie lubię komiksy. Ale bardziej te internetowe, przeważnie dlatego, że są śmieszne. Bo jakoś nieśmiesznych komiksów nie chce mi się czytać. Gdybym miała kupować, to dziękuję, ale mam lepsze pomysły na wywalanie kasy. Ale rysować komiksy lubię.

Yen

A czytał ktoś serię „Sandman” autorstwa Neila Gaimana? To dopiero jest sztuka. Rysunki przepiękne, a treść – jak na Gaimana przystało – mistrzowska. Naprawdę, polecam. Jak każdy komiks, do którego napisał scenariusz. Czarna Orchidea, Nigdziebądź, Morderstwa i Tajemnice etc. Cudo. I jeśli ktoś mi powie, że takie dzieła odmóżdżają, to chyba daruję sobie czytanie całego tego fantastycznego tałatajstwa i wezmę się za poważne, pięciuset stronnicowe eseje naukowe. Bo już nie wiem, co poza nimi może nas rozwijać.
A jeśli chodzi o coś lżejszego, to kiedyś czytałam Garfielda, ale zniechęcił mnie poziom głupoty w niektórych historyjkach. Zamiast tego, odkryłam ostatnio naprawdę fajną serię – Calvin i Hobbes Billa Wattersona. Zabawne i inteligentne. Naprawdę, można się pośmiać.

Miya

Hien

Po prostu nie lubię profesjonalnych komiksów, czy to w kolorze, czy czarno-białych. Nie lubię, no. Tych obrazków, samego faktu, że są to obrazki, po ileś na stronie, z różnymi komiksowymi sztuczkami mającymi dać do zrozumienia, że postać się porusza, z tymi wszystkimi dymkami i w ogóle. Nie lubię. Mnie po prostu odrzuca od komiksów jako takich.

Airel

Kajko i Kokosz, Tytus, Romek i A'Tomek, Jonka, Jonkę i Kleksa - no jasne. A czyje były te komiksy o profesorku Nerwosolku?
Bracia mnie tym nakarmili. Teraz jeden z nich śpiewa swemu synowi kołysankę "niech ci się przyśni mogiła Mirmiła" Razz

Także Asteriksa mi dawali.
Thorgala przeczytałam po kryjomu, bo nie wiedziałam czy mi wolno, a wolałam nie pytać - a nuż by zabronili. Przyznałam się kilka lat później.

A obecnie, poza Sailorkami u Miyi (tragicznie mnie przyssało) to tylko Shaman King.
I Gaiman, póki Delilah była w W-wie i mogła mi pożyczać Razz

Miya

Profesorek Nerwosolek to dzieło Tadeusza Baranowskiego, który popełnił też przygody Kudłaczka i Bąbelka, mych niedoścignionych idoli ("Skąd się bierze woda sodowa" rządzi XD).
A to Thorgal zakazany taki? Ja sobie sama brałam, a czasem się domagałam, coby mi na dobranoc czytano. Komiksy. Czytano. Na dobranoc.
__^__

Airel

Nie był zakazany, ale ja o tym nie wiedziałam Razz

A gdybym zapytała i powiedzieliby że nie mogę? Wolałam czytać w tajemnicy niż zaryzykować Razz

A więc jednak! nie pamiętałam właśnie.
A co "Skąd się bierze woda sodowa", zgadzam się w całej rozciągłości ^^

Aylya

Przepraszam, trochę zaofftopuję - a to dlatego, że z zachodnimi komiksami nie mam zbyt wielkiego doświadczenia, za to Kajka i Kokosza skolekcjonowałam w całości, kiedy je wznawiano (jakieś 5 lat temu?). I jestem z tego dumna, o! Tytusa też zbierałam, ale te najnowsze wydały mi się tak wymuszone i niepodobne do pierwszych, że dałam spokój. A "Jak powstaje woda sodowa"? Dziwnym trafem mam, choć w okropnym stanie. I nie należy do mnie, musiałam go po kimś odziedziczyć xD

Komiksów Gaimana jakoś nigdzie nie mogę znaleźć, ale przyznaję się, że nie szukałam. A przynajmniej nie przez Internet, na allegro się pewnie od tego roi.

Delilah

Ayl - w empikach też się tego roi, zapewniam, moje główne źródło Razz

Otóż właśnie. Sandmany to dla mnie chyba najważniejszy komiks w życiu - a czytałam ich, no, naprawdę niemało (z bratem, wujkiem i ojcem komiksiarzami ciężko się było od nich opędzić od dzieciństwa, za co dzisiaj jestem im niesamowicie wdzięczna Very Happy

). Zresztą, jak już poprzedniczki powiedziały, praktycznie wszystko, do czego Gaiman napisał scenariusz. Ma też facet szczęście do rysowników, którzy idealnie umieją podkreślić jego specyficzne opowieści. (Airel kochanie, ja Ci je nadal mogę pożyczać, jak tylko już wpadniesz do mnie Razz

)

Ale poza tym czytałam rzecz jasna Asteriksy, Kokosze, Tytusy, Thorgale z takiej klasyki, ale oprócz tego sporo również nawinęło się tytułów francuskich (jak Armada, czy Lanfeust z Troy), a także, póki wychodził - Produkt, rodzimy magazyn komiksowy reprezentujący także co się w podziemiu dzieje.

Jestem jednym z tych ludzi, co komiks też uważają za literaturę, o.

Gothi

Komiksy - owszem, lubię. Jako szczaw mały czytałem Asterixy, Tytusy i takie tam, ale jeśli mowa o komiksie zachodnim, to dopiero nie dawno.
Jako ambitny środek przekazu komiks do mnie nie przemawia, jakoś w Gaimana się nie wczułem i tego rodzaju historię. Za to lubię Marvela. Lekkie, przyjemne. Poza tym smaczki w postaci "marvel zombies" etc. Komiks imo jest przede wszystkim formą rozrywkową, nie do myślenia specjalnego. I tyle.

Zaheel

Komiksy, a i owszem. Co prawda nie cenię ich tak jak książek, ale uważam za ciekawą alternatywę, szczególnie kiedy opowiadaja o ulubionych bohaterach. Rodziciel był niejako kolekcjonerem Thorgali i Marvela to też miałąm dość dobry dostęp do starszych wydań komiksów o mutantach czy Dardevilu. Uważam, że nie jest to odmóżdżanie, a wręcz przeciwnie, bo też przy komiksie trzeba ruszyć wyobraźnię w pewny stopniu, żeby to wszytsko ładnie złożyć i dopasować. Czasami daje to dość ciekawe połączenie. Trzeba się tylko postrarać Wink