poznawanie ojczystego języka

Waldemar Kubas

poznawanie ojczystego języka

zbliżając się do oddalając od wznosząc ku
zagłębiając w zanurzając pod wypływając na
przemieszczając pod przesuwając po posuwając w
ciążąc ku unosząc w wznosząc nad
odsuwając od łapiąc za wprowadzając do
wprowadzając do poruszając w wzlatując nad
opierając o trzymając przy ślizgając po

nienawidząc x nie dostrzegając y kochając się z
pisząc do pisząc o pisząc C
oddalając od zbliżając do pogrążając w
myśląc jak marząc o fantazjując z
odchodząc od wiążąc z porzucając A
zaprzeczając jej zaprzeczając mu okłamując się
porzucając ją porzucając go raniąc ich –

stąd
parodiując u dystansując się od zgubił m
optując za rozpatrując przeciw stanął na
roztrząsając x stracił z oczu y nie pamiętał czy
zazdrośnie strzegł t mówił o minął się z
myślał jak oczekiwał na dostał f
marzył o kochał się z odszedł do
myślał x mówił y czynił z
usiłował zrobić a wyszło b ludzie zobaczyli c
odszedł od zbliżył się do uciekł w

uczył się węgierskiego
przymierzał do włoskiego
nie rozumiał rosyjskiego

naskoczył na A naskoczył na B
ktoś naskoczył na niego

grzeszył przeciwko Alfie
grzeszył przeciwko Omedze
grzeszył przeciwko Duchowi Świętemu
odszedł od wiary ojców
przeszedł na wiarę odszczepieńców
stał się bezbożnikiem
nie czcił ojca nie czcił matki czcił bałwany

czas był czas go gonił czas go dopadł
ktoś go kochał ktoś nienawidził ktoś nie zauważył

szukał Boga znalazł boga nie ma Boga
jest Bóg zstąpi z niebios Bóg
jeszcze mu pokaże Bóg
jeszcze go pokarze Bóg

Laj-Laj

Zacznę od zakończenia, bo bardzo mi się podoba. Naprawdę ostatnia zwrotka to świetna sprawa. Pozostała część też trzyma poziom, chociaż to tylko zbiór czasowników i liter alfabetu, które mają symbolizować osoby i rzeczy. Ale takie przerwane zdania chcąc nie chcąc domagają się dokończenia w naszych głowach, przez co przyciągają uwagę.
Widzę, że robisz postęp, bo dwa poprzednie wiersze były żenująco słabe. Powiedziałbym nawet, że trudno uwierzyć, że napisała je jedna osoba Smile

Czyżbyś sugerował zbrodnię? Pierre

Waldemar Kubas

Cóż można napisać w tym przypadku?! Cieszę się, że ten tekst jako jedyny (z moich) znalazł jakieś tam uznanie w Twoich oczach. Jednocześnie martwi mnie, że gdy tak się stanie, że dane mi będzie na jakiś czas zagrzać miejsce na portalu, to znów nie sprostam Twojemu wyrafinowanemu gustowi i szybko Cię rozczaruję. Niestety może to mieć miejsce w każdej chwili.

Laj-Laj

Tekst mi się podobał, bo był dobry. Dużo lepszy niż pozostałe. Nie wiem, czemu ciągle stosujesz jakieś aluzje i wycieczki osobiste.
Moja rada: nie rymuj, bo kiepsko Ci to wychodzi. Pisz tak, jak w "poznawaniu ojczystego języka" i publikuj tego typu rzeczy na forum, a będziesz mógł być z siebie dumny.