Stawiamy na oryginalność?

Lill

Pytanie do Was jako do twórców i do odbiorców twórczości:
- wolicie pisać o czymś, co już przemaglowano w literaturze pięć milionów raz i co się przyjęło (np. wampiry, nagłe zmiany losu kobiety po czterdziestce) czy ryzykować z czymś rzadko spotykanym (jeżeli nie w literaturze w ogóle, to przynajmniej w świecie twórczości internetowej), w czym niekoniecznie zasmakują czytelnicy?
- wolicie czytać o tym, co już znacie czy zaryzykować i sięgnąć po książkę odkrywającą nowe (dla Was) lądy?
Tak z ciekawości pytam Wink

Hien

An kiedyś w pojedynkach napisała, że "pomysł i to drugie, na które prycham". Ładnie. Podoba nam się. Jest coś w tym, że wszystko już było. Ale gdy czytamy kolejny raz to samo... zaczynamy się gubić w imionach zawsze takich samych postaci i nudzi nam się czytanie do bólu przewidywalnej fabułki. Co nie znaczy, że jeśli coś jest dobrze napisane i owe oklepane motywy są wyciśnięte i wymaglowane tak, że coś ciekawego jeszcze z nich się dało zrobić - my chętnie. Chętnie także, jeśli nam nowe lub mało znane motywy tak przemaglować. Ale spartaczone nowe motywy bolą.
My sami zaś niezbyt interesujemy się tym, czy jakiś pomysł już był. U nas jest. Pojawił się. Nie pozbędziemy się, bo dręczy. Początkowo wszystkie są sztampowe, później jakoś tak same ewoluują i się robią mniej sztampowe...

Mefatiel

W zasadzie wszystko już było i trochę ciężko napisać coś wyjątkowego. Owszem, zawsze lepiej przynajmniej myśleć, że nasz twór jest oryginalny, ale, hm, no ciężko. Choć z czegoś co było już maglowane, można zrobić coś innego, ni? Pirusz dobrze się czuje, bawiąc przemaglowanym towarem i czymś na pozór oryginalnym. Tak samo z czytaniem - jeśli coś jest dobre, to czemu nie, ale należy podkreślić, że musi to być dobre.

roślinawędrowna

Mnie dziwią ludzie, którzy w kółko pchają podejrzany u kogoś schemat, bo w ogóle jaki to ma sens. A w księgarniach pełne półki odwzorowań. Wiem, że ponoć niezależnie się wpada na to samo rozwiązanie, ale mnie to w ogóle nie przekonuje. Należę do nielicznego grona, które nie wierzy, że wszystko już było, bo co powiedzieć o geniuszach, że nie istnieją? Nie trafia, nie ma dowodów, ogólny osąd to tylko jest. Na zajęciach psychologii, oczywiście kobieta mówiła, że nie można stworzyć z niczego, lecz tylko z tego, co istnieje już w umyśle, może to jest bardziej prawdziwe, ale kreatywność biegnie w różnych kierunkach przez skojarzenia, łączenie faktów. (Ogólnie moja wiara w cuda!, autoironia)
Sama zauważyłam, że sporo tematów kompletnie ignoruje literatura, więc tym bardziej śmiech z jej wszechzasięgu. Tak samo w nauce dotąd wiemy tyle co nic, więc i tu szerokie podwoje. Zawsze można coś odkryć, każdego dnia i dlatego cały czas dreszczyk emocji.
Długo to we mnie siedziało, bardzo skróciłam, ale tyle wystarczy. : P

Mefatiel

Ano, ponoć można coś odkryć, ale raczej na podstawie tego, co już było. Hm, chyba że bawimy się w fantasy i tworzenie własnych ras. Wtedy rzeczywiście niby można stworzyć coś nowego, o ile nie popadnie się w szaleńczy wir udziwnień, który popsuje efekt.

Hien

Tia, tylko ile tych ras można wymyślić? W większości wypadków będą to elfy/krasnoludy/gobliny/orkowie pod nową nazwą. My tam wierzymy, że było już wszystko... tylko nie każde jednakowo często. Ale znów chyba powtarzamy po An, że potraktowanie schematu inaczej, sięgnięcie po mniej znany wątek albo twórcza obróbka znanych tematów to właśnie ta oryginalność. A nie silenie się na coś absolutnie nowego.

Lill

Skoro świat idzie do przodu, to i literatura. Podobno wszystko już zostało wynalezione, więc... Smile

A schematy są be. Nie rozumiem myślenia: skoro "Zmierzch" stał się bestsellerem, to teraz wszyscy piszą paranormal romance z wampirami błyszczącymi w słońcu; skoro Grocholi wyszło, to każda obyczajówka będzie jak od Grocholi... Najdziwniejsze, że ludzie to kupują.

Mefatiel

Albo zmodyfikowane rasy śmierdzące oryginalnością. Na przykład przytoczę zmierzchowe wampiry, które, choć są fe, są pewnego rodzaju innowacją.
Moda niszczy ludzką kreatywność. Przecież łatwiej iść na skróty, ni?

roślinawędrowna

Otóż miałam na myśli to, co Lill, a na wiele udogodnień w nauce się czeka (w każdej dziedzinie, ogrodnictwo nie gorsze, jeszcze wiele rzeczy trzeba poprawić), w dodatku pojawiają się nowe zagrożenia w postaci patogenów i nie ma mowy o staniu w miejscu. Już nie mówię o próbach walki ze śmiercią, starzeniem, ach te telomery zatrzymać. Na pewno nie wynaleziono wszystkiego, podobnie rzecz ma się z literaturą, że tylko ignoranci tak twierdzą, bo uważają się za megaoczytanych, a nie są w stanie sensownie myśleć, bo już wszystkie rozumy zjedli. Po prostu niemożliwe, żeby wszystko już było, za dinozaurów i może jeszcze wcześniej, bzdura i tyle.

Hien

Wiesz, roślino. Pewnie było... ale o tym nie wiemy, bo autora wydawnictwa nie chciały XD

Nathalie

Wolę pisać coś, czego jeszcze nie było, oczywiście. I nawet obecnie dopracowuję w głowie pomysł na historię, której nie było jeszcze nigdy na 120% i jestem z siebie niebiańsko dumna, że ją wymyśliłam.

Pracuję też teraz nad historią z niebanalną fabułą. W panującej obecnie modzie erotyków wkradnie się coś pasującego, a zarazem odkrywającego brutalniejsze strony tego tematu oraz warstwę psychologiczną.

Lill

Uważaj z twierdzeniami, że tego "na pewno nie było", bo zaraz ktoś ci wyciągnie anonimowy tekst z XV wieku, w którym... TO JUŻ BYŁO Wink

)

A tak na serio: powodzenia i czekamy na efekty!

Hermi

Hien

Wiesz, Hermi, na nasze pomysły też nie mamy jakoś wpływu, przychodzą do nas sztampowe i nędzne, ale jak je zostawić na jakiś czas, to się same fermentują i później wychodzą różne kwiatuszki... może warto przetestować, hmm? xD jak pojawi się pomysł prywatnie nęcący, a oficjalnie sztampowy i rozjechan na wszystkie strony?

Hermi

Moje pomysły niestety nie chcą fermentować, co najwyżej kwitną dodatkowymi szczegółami. Jak nie napiszę, wtedy, kiedy pomysł się pojawi (najczęściej jako jakaś scena) to uleci i już kilka godzin później nie napiszę nic. Dlatego znowu, po długiej przerwie od takich praktyk, zaczęłam wszędzie nosić ze sobą zeszyt i długopis.