Dziwactwa

caislohen

Ja piszę pismem pochyłym (czyli przerobionym tengwarem) polskim alfabetem i na dodatek lewą ręką, a jestem praworęczny. Niby nic takiego, ale jak ktoś zauważa, że coś podobnego zaczynam robić - pyta się czy mi się nie nudzi.
No cóż. Bardzo ciekawie wygląda takie pismo - polecam.

A poza tym, czy zdarzało wam się mówić wymyślonym językiem (swoim, ale nie koniecznie)?
Ja często wymawiam słówka lub całe zdania w swoich mowach. Mimowolnie, a czasami dla sprawdzenia, czy jeszcze coś pamiętam.
Kiedyś (gdy miałem wielkiego bzika na punkcie elfów, a przede wszystkim ich kultury) witałem się ze znajomymi w języku elfów.

Hien

Nie, wymyślony język to raczej nie... ale mieszanie języków bardzo chętnie. Mając do dyspozycji niemiecki, angielski, fiński i po kilka słówek z dziesięciu innych można naprawdę zaserwować ludziom niezły sorbet.

Cień

A jak wygląda ten język anielski? Smile

Ja nie przepadam za nauką języków obcych (choć nie wątpię, że ich znajomość się przydaje), więc moim alfabetem piszę po polsku. Tak się do niego przyzwyczaiłam, że czasem odruchowo wstawiam jakąś literę zamiast normalnej. To taka moja odmiana run. Bo run mi się oczywiście nie chce uczyć. Poza tym kiedyś zaczęłam tworzyć własny język i czasem używam słów z niego. Na przykład "saervere". I kto zgadnie, co to znaczy? Smile

Hien

Anielski? Naprawdę tak napisałam? Lecę poprawić, miał być angielski! Razz

Alem ciapa...
Runy wspaniała rzecz.
Nie wiem, co może znaczyć "searvere", ale brzmi ładnie.

Lill

Ja czasem mieszam języki i robię takie melanże, że nikt ich nie potrafi rozczytać. Trochę inaczej w mowie, bo akurat wtedy wszyscy jakoś łapią, o co mi chodzi (nie zapomnę, jak w międzynarodowym towarzystwie gadałam po angielsko-niemiecko-francusko-polsku z norwesko-duńsko-fińskimi wstawkami -> i jakoś wszyscy to rozumieli Very Happy

). Kolejne z listy dziwactw.

Cień

Zapomniałam jeszcze dodać, że często chodzę w kółko po domu i chichoczę jak głupia albo mówię do siebie coś, czego nikt nie rozumie. Na przykład: "Ariens powinna się pogodzić z Askarie... Carvan musi zapytać o to Lenorę..." I tym podobne. Oczywiście przebywam wtedy w swoim świecie. Smile

Hien

A ja, jak rysuję, lub sobie układam scenę do opowieści w głowie czasami przybieram wyraz twarzy adekwatny do odgrywanego/rysowanego bohatera, a czasami w wypadku scen także zaczynam gadać na głos. Jest śmiesznie, biorąc pod uwagę, że najczęściej wymyślam na spacerach z psem.

Lill

O, mam podobnie, Malario. A potem się mówi, że jestem wariatką (a nawet jak jestem, to co?) i takie tam. Albo rozmawiam sama ze sobą, a pies siedzi na kanapie i patrzy na mnie dziwnym wzrokiem.
Chociaż ostatnio zamiast gadać sama do siebie, zaczęłam prowadzić pisane dialogi mnie1 i mnie2. Bardzo przydatne przy ustalaniu fabuły niektórych tworów, naprawdę.

Cień

Hien

Ludzie się na mnie dziwnie patrzą, jak idę po ulicy. Może to dlatego, że nie noszę butów w takie upały? Czerwonowłosa dziewoja idąca sobie boso po ulicy to chyba nieczęsty widok.
Na mój widok dzieci się chowają za rodziców. A kiedyś jakaś moherowa babcia się przeżegnała.

Airel

Czasem mam wrażenie, że to jednak ci pozostali ludzie są dziwni. Ja zostałam ochrzczona przez przechodniów (w wieku podeszłym, co by nie było) gotką. Nie wiem, co mam z gotami wspólnego... Tzn wiem. Czarny kolor ubrań. Można ewentualnie jeszcze podciągnąć srebrną biżuterię. Ale nawet na najzwyklejszego metala nie wyglądam, choć tu jeszcze mi blisko, ale na gota...?

Hien

Znam ten ból. Choćbym wyglądała najbardziej hippisowsko, i tak patrzą na mnie jak na czciciela Szatana.
Od kiedy chodzę bez butów, wróciło do mnie natręctwo niechodzenia po liniach na chodniku. To się robi uciążliwe, i to mocno.

Fantoche.

Wiosną bieżącego roku zapłaciłam potężną cenę za wypisywanie dziwactw (posilę się na szczerość - w większości wymyślonych tudzież skopiowanych żywcem z autorskich stron początkujących psychiatrów), toteż dziś (po wyjątkowo niemiłych przeżyciach z żołądkiem pełnym risperidonu) jak ognia unikam tego typu wyznań. Bo mogą śledzić, czyż nie? Niby tylko eksperymentowałam, ale skąd mogłam wiedzieć, jak to się skończy, ach! Chciałabym Wam poradzić, abyście byli ostrożniejsi, zwłaszcza niektórzy (bowiem w znaczącej ilości postów wyłapuję migawki ze swych dawnych pomysłów), ale, oczywiście, nie będę tego robić - któż posłucha apelu kogoś takiego, jak j a?
Lecz dobrze, przepraszam, iż zboczyłam z tematu!

Hm. Czy ktoś ma tutaj manię prześladowczą?
I ja apelu nie posłucham, bo raczej nie wierzę w Spisek i to, że komuś zachce się mnie czepiać tylko dlatego, że kiedy kupię książkę zaczynam podskakiwać. 'I na przyszłość proszę trzymać się tematu.
Mad.

Van Burnt

Ja mówie do Głosa i Głos mi często przeszkadza więc się na nas dziwnie lampią...Po za tym czasem gadam sam do siebie nawet Psycko oO i to jest naprawde uciążliwe...choć moim najczęstszym i całkiem normalnym dziwactwem jest odpływanie mentalnie otoczony murem muzyki...i bywało ciężko kiedy sie tak "ocknęło" i sie spostrzegło że dotąd puste miejsce przed mymi oczami zostało zajęte przez np kobiece piersi i na perwersa wychodze xD Jestes perwers...

kolor
A.

Obłoczek

- Ostatnio już nie raz łapię się na mówieniu do siebie. Bywa naprawdę uciażliwe, zwłasza jak ktoś to widzi xD Albo mam taki nagły atak śmiechy bo coś mi się przypomni śmiesznego, no to się zaczynam brehtac i nikt nie wie o co chodzi
- od kąd zgubiłam telefon strasznie często sprawdzam czy cenne rzeczy są na swoim miejscu. To była również uciążliwe. Wiem że dany przedmiot jest na swoim miejscu bo innej opcji nie ma a jednak sprawdzam xD
- nie nawidzę cen. Jak tylko widzę cenę to ją odklejam. Czuję się naprawdę okropmnie jak ktoś odrywa cene a potem się nia bawi, przykleja ją sobie na rekę czy coś. Oczywiście moi znajomi juz się skapnęli że mam takie coś i cały czas mnie tym męczą. A ja normalnie mam ochotę się rozpłakać.
- podobnie jak z cenami mam z żyłami. Niecierpie żył na nadgarstu, chodzi głównie o to jak ktoś sobie w tym miejscu coś rysuje albo " pompuje żyły" xD
- jestem lunatykiem. już cieszyłam się od jakiegoś czasu że mi przechodzi z czasem a ty jednak... dziś poszłam do mojego brata w nocy i zaczęłam go przepraszać... xD a potem rzuciłam całą pościel na przedpokoju i poszłam do siebie ;P

No może jest tego jeszcze troche ale w tej chwili nie mogę sobie przypomnieć xD