Bojownik o sen spokojny

Laj-Laj

Śpisz.
Twój oddech spokojem kołysze...
Więc śpisz.
A ja się wpatruję w czarną ciszę.
Zasnęłaś.
Ot tak.
Po prostu.
W takt własnych marzeń uśpiona.
Spadłaś w swój sen.
Jak kamień z mostu.
Jak pustka szalona.
I śpisz.
Na zewnątrz krew, gniew i pożary.
Ludzie strzelają do ludzi.
Są ofiary.
Rządy padają, powstają narody.
Judasze całują Jezusów.
Żądają nagrody.
Burzą się mury, zbiegają przywódcy.
Mordują swych braci oprawcy nieludzcy.
A ty?
Śpisz.
Patrzę na ciebie po raz ostatni.
Z uśmiechem na ustach zarażasz spokojem.
Wychodzę.
W sam środek matni.
I już się nie boję.

Pierre de Ronsard

Czemu na pierwszy rzut oka skojarzyło mi się z Herbertem "Do Marka Aurelego"? Tym nic nie wartym komentarzem wyciągam jeden z Twoich wierszy robiąc Tobie i czytelnikom niejako przysługę, bo zasługują one [poematy] na komentarze. Są znakomite. Jesteś najlepszym poetą [[[po mnie]]] na forum Razz

Laj-Laj

Bardzo się zdziwiłem, że ktoś wyciągnął ten wiersz z niebytu. I dziękuję za to, bo uważam go za jeden z moich lepszych. Nie wiem czemu Ci się skojarzyło z Herbertem, bo akurat "Do Marka Aurelego" nie znam.
Widzę, że jeszcze się czepiasz "Dawcy" Razz

Jak widać, wiersze piszę bardzo różne i podobają się lub nie różnym osobom.
I tak się właśnie zastanawiam, czy wyciągnąłeś ten wiersz, żeby mi pokazać: "zobacz, jak kiedyś umiałeś pisać. A teraz takie badziewie ludziom pokazujesz" Razz

Hien

Cóż, przyznamy, że gdy zobaczyliśmy formę wiersza, westchnęliśmy ciężko, spodziewając się ciężkiej przeprawy. W końcu wersy nierytmiczne, rymy trochę banalne, w ogóle jak to-to czytać... A później zaczęliśmy czytać i obudziliśmy się, wiersz skończywszy. Bez problemów, bez potknięć czy skakania z wersu na wers. Wszystko poszło ładnie, gładko i zgrabnie, aż się zdziwiliśmy. Nie spodziewaliśmy się, że spodoba nam się taki nierytmiczny wierszyk, a spodobał się. Dobrze się go czyta, jak zwykle ujmuje wszystko dość prosto i przez to ma swój czar, uniknął zbędnego patosu w wersach o tym, co za okropieństwa się na świecie dzieją, a jednocześnie nie pokazuje totalnej znieczulicy podmiotu lirycznego. Ładnie wyważone, przypasowało nam. Ogółem bardzo ładny wiersz i nawet - ze względu na poruszenie nieco poważniejszych tematów - trafia do nas bardziej niż te wcześniej przez nas komentowane piosnki.