Miś.

kasieńka

Weź swojego misia.

Co tam, że jesteś 'za stary'!
Weź swojego misia.
Kto powiedział, że masz go tulić?
Tak, tak... bardzo go lubiłeś, ale...

Wyrwij mu oczka - co Ci szkodzi?
Odpruj uszko - będziesz miał innego!
Pociągnij za nóżki - przecież nie są Twoje!

Będziesz miał przecież nowego misia.
Nowszego, innego... lepszego?
Bo ten się zmienił, bo sprał się trochę,
Bo zmienił kolor o ton, bo zmechaciły mu się łapki...

Oderwij mu nosek - po co mu on?
Poobcinaj sierstkę - no przecież się zmechaciła!
Wyrzuć go w kąt - już masz nowego.

Tylko pamiętaj! chociaż nie mówi, chociaż nic nie pokazuje...
To w kącie cichutko, boleściwie pochlipuje.

Pierre de Ronsard

Czy to dziecięca ciekawość sprawia, że się w ten sposób zachowują maluszki?
Czy to wrodzone diabelstwo, którym człowiek raczy nas od początku istnienia?

Pierwszy wiersz od dawna tutaj, który jest dobry Smile

Jestem ciekaw tylko KTO jest tym, który radzi/każe w tym wierszu i po co jest on, kto tutaj prowokuje. Czy są to inni nieodpowiedzialni, czy może jakiś imperatyw wewnętrzny i pokusa, szkodliwe poczucie estetyki?

kasieńka

Miło mi słyszeć takie słowa Smile

A mówi, no cóż, mówi miś. Ogólnie rzecz biorąc starałam się ukryć prawdziwą tożsamość niedźwiadka. Ale chyba mi nie wyszło przekazać tego jasno, heh.

Uśmieszka

Jak byłam małą dziewczynką właśnie w ten sposób traktowałam swoje zabawki, dzisiaj miło jest przytulić się do misia Smile

Ładny wiersz, miejscami przypominał mi pewną metaforę ale tu chyba ewidentnie pomiotem miał być miś z dzieciństwa.. Prawda autorko Smile

?
[link widoczny dla zalogowanych]

kasieńka

Właśnie nie do końca! Smile

Chociaż... Miś jest przecież przyjacielem dziecka. A o takie przedstawienie mi chodziło.

Uśmieszka

Mi natomist miejscami wiersz kojarzył się z mężczyzną.. ale to tylko miejscami Smile

Ogólnie pomysł bardzo fajny.

Pozdrawiam.