Przezroczyste strużki na skroniach

Brewko-chan

Tytuł mi trochę nie gra, ale na razie nie mam pomysłu na inny. W ogóle nie umiem pisać wierszy, ale dawno się niczym nie chwaliłam... ^^'

---
ukrywam się
w szparze między białą masą
w szarej galarecie
w skrzynce obrośniętej mchem

budzę się
w bordowym zakamarku mięsistej otoczki
w rurce ze spinaczami
w ciemnej sieni żyjących najgłębiej

czytam z przezroczystego papieru
kim jestem?

grubą igłą zaszywam wszystko razem
w kartonowym pudle z przedziałkami
a pajęcza nić rozwiązuje supełki

nigdy nie wie kim jest
bo TO już nie czuje oporu przed siadaniem na tym samym krześle
---

Kto, na ochotnika, chce mnie zjechać z góry na dół? Very Happy

Broszka

Tak, rzeczywiście tytuł nie pasuje. Kojaży się z podcinaniem żył, śmiercią.
Mi przynajmniej nie pasuje ostatni wers. Reszta nawet nawet w metafory się nie zgłębiam za słaba dziś głowa.