Co jest ważne w pisaniu?

Bajkopisarz

Ja natomiast uważam, że najważniejsza jest konwencja jaką przyjmie autor i jej realizacja. Wiele jest tekstów napisanych świetnym stylem, ale niestety sztampowych.

Sekret w tym, że nie ma przepisu na dobry tekst. Wink

To, co mnie odstrasza to przesadna długość tekstu oraz bohaterowie robieni jakby przez kalkę.

Obłoczek

Zdecydowanie, bardzo ważny jest dobry pomysł. Na bohaterów, akcję, scenerię. Na wszystko. No ale styl też musi być. Żeby sie czytało choć trochę przyjemnie. Ważne też żeby nie było lania wody, tylko żeby się dobrze czytało. Osobiście, nie przepadam sa przesadnymi opisami krajobrazu.

avekamyllriot

Moim zdaniem:

W pisaniu najważniejsza jest pasja. Nie znajomość ortografii,
bo przecież istnieje mnóstwo programów, które je poprawią(w przypadku pisania na komputerze)
i osób, które z wielką chęcią również to zrobią(w przypadku pisania 'odręcznego').

Zaraz po pasji, na drugim miejscu, jest sposób tego pisania.
Bez dobrze napisanego np. opowiadania, nie zainteresujesz nim czytelnika.

No i w końcu: pomysł. Mimo że na trzecim miejscu(z mojego punktu widzenia) to ważne tak, jak i pierwsze.
Bez pomysłu nic nie wskórasz : )

Cypisek

Ważny jest na pewno pomysł.
Chociaż nawet, gdy jest coś nie oryginalnego, to ktoś ze świetnym stylem stworzy z tego cudo.
Ważni są bohaterowie - by nie byli płascy i 'bezpłciowi'. Muszą mieć 'dwie strony' - jak dwie strony ma człowiek. Dobry i zły. W końcu nic nie jest ani czarne ani białe.
Ważna jest, jak już wspomniała avekamyllriot pasja, chęć pisania i Wena, oczywiście.
Ważne jest... brak błędów! Wiadomo, że nie zawsze wszystkie się wyłapie (nawet w HPiIŚ był błąd. Zamiast 'choć' było 'chodź'), ale gdy widzi się jakieś 'kture', czy 'wziąść', to szlag może człowieka trafić, że się tak wyrażę.
Moim zdaniem ważny jest realizm. Tzn. konkretnie chodzi mi o zapoznanie się z tematem. Często są opowiadania o np. narkomanach, a autor, tak naprawdę nic na ten temat nie wie. Ważne jest, żeby sprawdzać wiadomości, które się uwzględnia tekście, np. jak pisze się dane nazwisko, czy nazwę państwa. Często spotkałam się z tekstami typu Hary Pooter, czy Snepe. Irytujące...

avekamyllriot

Cypisek

Co do Hatrrego Pottera, to się jeszcze z tym nie spotkałam. Za to Dambeldor irytuje bardzo. Chociaż... nic nie pobije słowa Hogward.

I tak do tematu:
to w pisaniu ważne jest jeszcze, aby nie przekraczać granicy. We wszystkim. Czy to patos, czy zbyt wiele erotyki, czy za 'obrzydliwe' itd. A i to zbyt często się powtarza.

roślinawędrowna

Najpierw najlepiej nie mieć żadnego pomysłu, lecz uruchomić wyobraźnię na najwyższe obroty, tak aby przy każdym słowie nie opuszczała piszącego magia. Niezbędna jest też świadomość, iż ukazanie czegoś w sposób zwykły nie zawsze jest prawdą w całości. Wink

Wciągnąć się w opowieść i jakby w niej uczestniczyć jest taką przygodą, że wspomniana pasja sama się zjawia i nie ustępuje. Poza tym raczej należy odbiegać od tradycji, aby się niczym nie ograniczać, chyba że coś chcemy rozbudować. Oczywiście jak jakiś tekst zadziwia to niewątpliwie coś w nim jest. A jak ktoś chce się pobawić to może opracować nawet własnę filozofię, która wpłynie na rytm opowiadania i będzie ciągle żywa. Wiadomo przecież, że możliwości istnieje nieskończenie wiele. Dla mnie humor jest szczególnym wyzwaniem i lepiej o nim nie zapominać, a nawet pokombinować nad różnoraką jego specyficznością i odbieganiem od starych przyzwyczajeń.

Hien

Hm, ja pisania na żywioł nie lubię, muszę mieć pomysł, muszę wiedzieć, co chcę przekazać, czyj lub czego portret odmalować. Jestem bliższa zakamuflowanej sztuce tendencyjnej niż hulaj-duszy XX-lecia międzywojennego.

roślinawędrowna

W sumie faktycznie w zasadzie zawsze zaczynam od tendencyjności, gdyż coś chce przekazać, ale sposób zrobienia tego powstaje w trakcie. W sumie jak sama piszę to trochę jest tak jak w życiu, że nie wiem, co się za chwilę wydarzy, ale to nie powoduje zmian w sposobie myślenia. Mam tylko zarys tego, co by najlepiej mogło się stać, ale szczegóły poznaję na końcu. Czasami z tego zdziwienia trochę się gubię, a potem kilka razy popoprawiam, żeby przestało być widać, że się tego nie spodziewałam.

Ibex

Moim zdaniem jedną z ważnych rzeczy w dobrym opowiadaniu jest wstęp, potem rozwinięcie i zakończenie.
Bez dobrego wstępu nie zachęcimy odbiorcę do dalszego czytania. Rozwinięcie akcji musi być takie, aby czytelnik nie mógł przerwać wertowania książki, musi za każdym razem zaskakiwać, nie być banalne i przewidywalne. Jedną z ważnych rzeczy w FF jest zakończenie - to ono zostaje najdłużej w pamięci i to musimy brać pod uwagę. Przez nie osoba czytająca musi być zachęcona do czytania kolejnych części. Jeżeli jest banalne to skreśli naszą powieść, choćby wstęp byłby nie wiadomo jak dobry.
Bohaterowie - tak są ważni. Nie lubię jeżeli w paru książkach, czy opowiadaniach widzę podobne postacie. Często spotykam się z kopiowaniem charakterów. Miło jest, gdy w FF poznaje się nowe osoby. Zawsze popieram, że coś nowego w danej lekturze wzbogaci naszą wyobraźnię i wiedzę o życiu, bądź świecie.
Oczywiście, ważne jest też to co wymieniły osoby poprzednie =)
Pozdrawiam - Ib

Lill

Pisanie z gotowym pomysłem wiele rzeczy ułatwia, ale też, paradoksalnie, utrudnia. Przynajmniej ja to tak odczuwam. Można spokojnie zbudować szkielet akcji, ale cięzko sobie potem pozwolić na większe zmiany fabularne, bo całe rusztowanie runie i wyjdzie nam mało estetyczne gruzowisko. Z kolei pisanie "na żywioł" przynosi czasem zaskakujące efekty - tylko do tego typu działań potrzeba doświadczenia. Spontaniczne miniaturki początkującego autora to zazwyczaj banał na banale,okraszony brakiem umiejętności językowych i chaosem treściowym.

Hien

Na żywioł dobre jest coś, co po prostu nie może mieć specjalnej fabuły ani dużej ilości stron. Wtedy mogę porwać się na coś takiego. Ale jak mam fabułę, muszę ją obnyślić, nawet miniaturkę (a może zwłaszcza ją) przemiędlić w łepetynie ze wszystkich stron, by pisząc, znać niemalże każde zdanie. Jeśli nie mogę przypomnieć sobie żadnego bądź prawie żadnego zdania ze wstępu, to znaczy, że historia jest niegotowa.
Wolę mieć zarys fabuły, gdy zacznę go rozwijać pisemnie. Czasem z naprawdę kretyńskiego, romansowego pomysłu w ostatecznym wymyslonym kształcie zostaje niewiele, a większość to inne rzeczy.

dominik676

W pisaniu bez wątpienia najbardziej ważne jest to, aby nam coś wychodziło. Czasami jest tak, że bez problemu można napisać coś na prawdę dobrego, ale bywają też takie czasy, kiedy dosłownie nic nie można wymyślić, a jak już jednak się coś wymyśli to i tak się do niczego nie nadaje. Jest to tzw. wena.

Aszka

Wątek już chyba trochę wygasł, jednak uważam, że jest na tyle ciekawy, że może warto go kontynuować.

Styl, styl, styl. To jest element, bez którego mam problem z dobrnięciem do kolejnego rozdziału. Ot, "Dom dzienny, dom nocny" pani Tokarczuk, który ostatnio zaczęłam czytać. Pisze zwyczajnie, prosto. Dlatego dopiero kiedy (przyznam, z trudem) przeczytałam pierwszych kilkanaście stron, odkryłam ciepło i urok tego, o czym opowiada. Ale tylko dlatego, że się zmusiłam.
Więc w takim razie również odpowiedni start. Dobrze jest zacząć czymś, co może zainteresować, gdy tylko zaczyna się czytać dany utwór. Zakończenie też powinno pozostawić w czytelniku ziarnko niepewności, jakiś niedosyt, może jakieś silne odczucie - stąd moja antypatia do epilogu Harry'ego Pottera.

Cedalia

Wszystko jest ważne. No po pierwsze pisze ten kto czuje do pisania pociąg. Pomysł bez niego ani rusz. Początek musi być ładnie zbudowany, bo to w końcu wstęp, ale nie może zanudzać. Opisy sytuacji są bardzo ważne dobrze jak działają na wyobraźnie, ale niech to wszystko będzie logiczne ( no chyba, że mam do czynienia z fantasy, jakimś innym światem itp...) Opis uczuć wewnętrznych autor musi opisywać to realistycznie zgodnie z psychiką bohaterów i zachowaniami ludzkimi ( chyba, że wciela się w jakąś inną istotę, wtedy wyobraźnia pracuje).
Dialogi fajnie jak są całkiem naturalne, wtedy czytelnik przez nie płynie.
Koniec jest równie ważny jak początek, może pouczać, być zagadką, kończyć się refleksjami, wzruszać. Ale wszystko zależy od tego jaki to jest tekst wiadomo, że romans skończyć się może inaczej niż opowiadanie filozoficzne.
Bardzo łatwo jest się pogubić i nie problem o błędy gramatyczne i logiczne, dlatego trzeba się pilnować. Trzeba dobrze poznać tematykę o jakiej się pisze. Czytać, bo tak kształtujemy styl, który również jest ważny, a trudno go wyrobić. Cierpliwość i wytrwałość to chyba najważniejsze Wink

Każdy pisarz ma taką swoją intucję i najlepiej jak nią się kieruje, ona wie co dobre dla tekstu.
Na razie mam takie zdanie z mojego małego doświadczenia, ale mam ^^