Co ostatnio czytaliście?

Mad Len

Cierpienia...
młodego...
Wertera...
(chowa się pod łóżkiem i jęczy)
Nienawidzę tej książki. Nienawidzę, nienawidzę, nienawidzę. Werter to idiota. A tak poza tym to moja lektura i czytałam ją - cierpiąc razem z nim. I wcale nie dlatego, że mu współczułam. Yen, nie strasz mnie nim, bo koszmary będę miećxd

Yen

Dziękuję, Mad. Jedna opcja z głowy. Przeczytałam bodajże z trzy strony, więc jeszcze nie jest za późno, bo odrzucić w kat (w którym i tak będzie czekała, wstrętna, one są bardzo cierpliwe).
A Werter to rzeczywiście idiota. Pamiętam, jak doktor z UW opowiadał nam o modzie na samobójstwa w niebieskich frakach i cytrynowych krawatach (czy jakoś tak), którą wprowadziła ta książka.

Hien

Zgodzę się z Mad. Wertera nie doczytałam. Nijak. Co za koszmar.

A obecnie się męczę z "Szewcami" a potem... hm, pewnie "Proces".

Madzia

.... a ja zajrzałam kolejny raz do "Białego małżeństwa" Różewicza.....ale chyba dalej jestem za głupia...bo jakoś kiepsko u mnie z entuzjazmem...który to towarzyszy tak wielu osobom. Hmmm...może ktoś ma jakieś zdanie na ten temat? Ktoś ma cierpliwość ....niech mi tłumaczy;p pozdrawiam i mimo wszystko- życzę miłej lektury.

Madzia

...ale ...ale....Yen .... Werter wprowadził modę na niebieski frak i żółtą kamizelkę-także też na "k";P)...żeby była jasność nie należę do entuzjastów tej nuuuudnej powieści epistolarnej (a może powinnam;P)... pozdrawiam....
p.s. popatrzcie na Wertera jak na dziecko-rozpuszczone....nie ma czego chce...to marudzi, kaprysi...rzuca się na podłogę, płacze.... wypisz wymaluj Werter;)

Yen

Miya

Niniejszym dorwałam się do "Potwornego regimentu", o którym nasłuchałam się niepochlebnych rzeczy i pozwoliłam sobie odrobinkę zaspoilerować. I powiem tyle: siedziałam nad nim do późnych godzin nocnych, nie mogąc się doczekać, jak toto się rozwiąże, ale gdyby nie Mal ze swoją kawą i ogólnie cała "nadnaturalna" część oddziału, dzięki której robiło mi się weselej, chyba odsunęłabym tę książkę cała w dreszczach. Cisną mi się na klawiaturę określenia: "niepokojąca i przygnębiająca" - co jest dziwne, jak na Pratchetta - to akurat wadą nie jest, jak już człowiek przywyknie, za to kojarzyło mi się z czymś... nie jestem pewna, z czym.
Rozwiązanie akcji... Zgadzam się z Airel, że rozpaćkane jest zupełnie. Wiele przebolałam, ale najbardziej rozczarował mnie Jackrum. A fe, panie sierżancie, a miałam pana za fajnego gościa... >.>
I proszę zwrócić uwagę, jak para skarpet wepchnięta w gatki potrafi skrzywić umysł kobiety XD I co potrafi zrobić z człowiekiem przymusowy odwyk. O wampirach nie wspominając.

Teraz króluje u mnie "Wiedźma.com.pl" Białołęckiej - rzecz paranormalna, kryminalna, netoholiczna, alkoholiczna, zua, mhoczna i kwikogenna, że brzuch pęka. Polecam :D

Hien

Pałac lodowy. Tarjei Vesaas wykonał kawał dobrej literackiej roboty, aczkolwiek nie jestem do końca pewna, czy doskonałej. Być może to wina tłumacza, być może autora, a być może obu, ale czasami miałam wrażenie dość topornego i niezręcznego stylu. Niemniej jednak pomysł, bardzo skandynawski wydźwięk i w ogóle... samo przedstawienie wszystkich zdarzeń bez jakiegokolwiek osądu, czy to dobre czy złe. Idealni ludzie, idealna wiosna i tylko śmierć psuje tę doskonałość, ale nawet śmierć jest tam piękna. A mimo to opowieść posiada pewien czar. Nawet jeśli w kilku miejscach marudziłam, jak można coś napisać w ten totalnie amatorski sposób, autor potrafił przedstawić coś, w czym nie ma magii w sposób tak magiczny, jakby się odwiedziło Królową Śniegu.

I Rakietowe dzieci, antologia s-f. Nie powiem, niektóre opowiadania świetne, w innych czekałam tylko na zakończenie. Ale czytało się niezgorzej.

Ponadto Mistrz i Małgorzata po raz czwarty i Szewcy, ale tego to już kompletnie nie skumałam. To chyba wina dołka psychicznointelektualnego.

Płomień · Wysłany: Pią 16:28, 13 Mar 2009 Temat postu:

"Pieśń Lodu i Ognia" Georga Martina. Wspaniałe dzieło choć przeczytałem dopiero dwie części. Teraz zbiera się do zakupienia pozostalych, ale chyba nieprędko to nastąpi. Jego styl może nie jest jakiś niesamowity ale historia opowiedziana do tej pory mnie zauroczyła. Po za tym "Charakternik" Piekary. Odstaje od pozostałych jego książek. Saga o Inkwizytorze powala wszystko, ale muszę mu jednak wytknąć, że absolutnie nie umie wymyślić dobrego, sensownego zakończenia.

Nona · Wysłany: Czw 8:57, 19 Mar 2009 Temat postu:

Worek Kości Kinga - podobało mi się, nie dołączy co prawda do kanonu moich ulubionych książek tego pana, ale niezłe. Co prawda byłam wściekła, bo jakiś.. ktoś wyrwał przedostatnią stronę i musiałam ściągać specjalnie ebooka, żeby doczytać do końca, no ale Wink

Danina Holly Black, bo czasami trzeba czegoś na rozluźnienie - przyjemne to to, fajne, z bohaterami, do których łatwo się przywiązać, wobec czego czekam na drugą część (bo po polsku chyba jeszcze nie ma?).
Kłamca Ćwieka, ale mi się nie podobał. Tyle słyszałam pochlebnych opinii, a jak już przyszło co do czego.. zostałam co prawda zapewniona, że dopiero druga część jest naprawdę fajna, więc może kiedyś się zabiorę - ale na razie nie mam zbytnio ochoty Wink

Loki jako postać fajny, ale, hm, nie wiem, nie ma tu zdecydowanie "tego czegoś". A przynajmniej mi brakuje Wink

Obłoczek

My dzieci z dworca ZOO
Już prawie skończyłam. Chyba najbardziej wstrząsająca mną książka, którą do tej pory przeczytałam. Już jakieś tam książki o narkomanach czytałam, ale ta jest niesamowicie realna no i dziewczyna mówi o sobie. Naprawdę polecam każdemu, kto chce poznać trochę tego świata.

lolanna

,,Klasa pani Czajki'' naprawdę świetna książka. Polecam Smile

Cypisek

Aktualnie czytam "Nocna zmiana" S. Kinga. Jest to zbiór opowiadań. Czy polecam? To zależy, czy ktoś Kinga lubi. Do jego stylu 'trzeba się przyzwyczaić'. Mi osobiście bardzo się podoba i powiem tylko, że warto kilka jego książek przeczytać.
Ostatnio czytałam też książki Jacka Piekary. Pokochałam tego człowieka *_*
Tzn. jego książki. Polecam, polecam, polecam!

avekamyllriot

Niedawno czytałam 'Ostrożnie z marzeniami' Alexandry Potter.
Szczerze mówiąc, ostatnio mam wielkie szczęście co do wybierania książek : D
'Nie oceniaj książki po okładce' coraz mniej się sprawdza.

Niedługo zabiorę się za czytanie Slumdoga, po raz czwarty.

Ibex

Ostatnio zabrałam się za książki Teresy Medeiros. Przeczytałam dwa tomy 'Bracia Kane - po północy' oraz 'Bracia Kane - przed świtem' i powiem, że są to lekkie książki, pisane zwięzłym językiem. Czyta się je szybko, a fabuła wciąga.
Teraz będę zabierała się za 'Aksamit' i mam nadzieję, że również nie będę żałować =)