Książki, przy których płaczecie

Lill

Ostatnio ryczałam przy "Wszystkich marzeniach świata" Teresy Revay. I to jak bóbr. Poza tym nieodmiennie wyję, kiedy czytam "Przerwany lot" (nawet kiedy czytam go w szkole) i nie pomaga uświadamianie sobie, że Marina Vlady pisać umiała średnio, a i z faktami nie zawsze była za pan brat. Ryczę i koniec.
No i po "Last sacrifice" Richelle Mead się spłakałam jak dzika, ale to chyba dlatego, że sobie uświadomiłam, że to koniec Akademii Wampirów i jakoś takoś dziwno mnie się uczyniło.

A z takich dziwniejszych wypadków, to w Bibliotece Uniwersyteckiej, po 4 godzinach siedzenia o suchym pysku i czytaniu mitologii syberyjskiej oraz dzieł natury politologiczno-prawniczej zupełnie nieoczekiwanie pobeczałam się podczas lektury... "Prezydenckiego maratonu" Jelcyna (czy też, by być dokładnym, Jumaszewa, nie zapominajmy o ghost writerach).

Hermi

Żadna książka nie doprowadza mnie za każdym razem do płaczu. Płakałam trzy razy. Przy książkach „Цена победы” Siergieja Sadowa, „Nikcie” Magdaleny Kozak i … pewnym romansidle, którego tytułu nie pamiętam.

Nie mam pewności czy do płaczu doprowadziły mnie te książki czy po prostu miałam właśnie nastrój do płaczu. Pewnie po prostu to drugie, a książki stały się impulsem do wyrażenia emocji.

Inaya

Ja płakałam mocno przy Ponad wszystko Nicoli Yoon....

Jilliana · Wysłany: Nie 14:49, 18 Mar 2018 Temat postu:

Bardzo mnie wzruszyła książka ,, Kamienie na szaniec ''