Książki, przy których płaczecie

Shire

Macie takie książki, czytając które płaczecie?
Które was wzruszają?

Ja raczej rzadko płaczę przy czytaniu książek. Wszyscy mogą mówić, że przy tej książce/scenie strasznie płakali, wzruszyli się, a na mnie jakoś to nie działa. Chociaż czasem jest odwrotnie... Ogólnie jeżeli już się wzruszam to przy śmierci bohaterów i tp.
Dokładnych tytułów teraz sobie nie przypominam...

caislohen

Ja również nie mam książek, przy których płaczę. Nawet mnie nie wzruszają.
Aczkolwiek, we Władcy Pierścieni - Powrót Króla, gdy Gandalf mówi: "Nie płaczcie, bowiem nie wszystkie łzy są złe" zrobiło się smutno i w sercu mnie zakuło.

Mad Len

Ja zwykle nie płaczę przy książkach. Tak naprawdę to ryczałam przy... Psie, który jeździł koleją. I raz oczy miałam mokre czytając Rillę ze Złotego Brzegu. Dlaczego? Trudno stwierdzić: czytałam ją wcześniej kilka razy i nawet nie było mi smutno. Ot taka już dziwna jestem.

Airel

Ja płakałam ostatnio przy pewnym ustępie z Opowiadań z Malazańskiej Księgi Poległych Eriksona... Nawet nie pamiętam który to był tom, tylko co się działo. Zdarza mi się płakać, ale też nie wiem wg jakiego klucza. Przy filmach też płaczę.
Na pewno dlatego, że bardzo przeżywam. Że podczas czytania realni są tylko ci, o których czytam, nie ja sama. Może przeżywam z nimi ich tragedie - i nie tylko - dlatego kiedy sama bym płakała, płaczę za nich (właśnie za, a nie z nimi)

caislohen

Na filmach nie często roniłem łzy, ale to jest zupełnie inna sprawa.
Książka bardziej działa na wyobraźnię, więc wzrusza bardzo rzadko, ale jeśli już to robi, bardzo mocno.
Z filmem jest inaczej.

Hien

Ja beczę przy filmach., a przy książkach.... z reguły nie, ale jeśli, to tylko przy pierwszym czytaniu. Jedno mogę powiedzieć, że zawsze mnie doprowadza do łez: opowiadanie "Jak mogłeś?" na jednej stronie, o ile dobrze pamiętam, obrońców zwierząt.

Leone

Nie płaczę czytając książki.
Chociaż potrafię się zdenerwować, gdy bohater zrobi coś bardzo głupiego, cieszyć, gdy wszystko się układa.
Czasem są to emocje, które trzymają się mnie dość długo i nie chcą puścić.

Airel

A może raczej taki duchowy płacz? Przeżywanie tak bardzo... Miewam tak, że chodzę potem ileś dni i nie mogę się otrząsnąć z wrażenia, jakie książka na mnie wywarła. Jeśli z jakiegoś powodu rozpaczliwego, to możnaby zaklasyfikować do "duchowych łez"

Hien

Duchowy płacz mi się zdarzał, ale już nie pamiętam, przy czym Razz

Ale bywają takie książki, muszą być tylko napisane bardzo ekspresyjnym językiem.

mARCIA

Madlen napisała:

Nitocris

ja nie pamiętam, ja na prawdę nie pamiętam. ale wiem, że takowe były. i musiało się stać coś bardzo złego. ale zdarzało mi się. jestem bardzo wrażliwa i uczuciowa.

Aylya

Ja muszę dbać o wizerunek, ja muszę dbać o wizerunek, ja muszę dba...
Ehm. Tak, zdarza mi się. Nie są to może jakieś spektakularne wybuchy rozpaczy, szlochy, czy co tam jeszcze, ale parokrotnie oczy mi się... no, zaszkliły. Ale jeśli już, to zwykle przy opisie nieszczęść, jakie przytrafiają się zwierzętom. Zabawne? No cóż, kiedy ktoś podstępnie morduje moich ukochanych ludzkich bohaterów, częściej się denerwuję niż rozpaczam.
Często przeżywam książkę po jej ukończeniu. I, po namyśle - chyba nawet nie lubię tego uczucia. Nic mi nie wychodzi, a rozmyślania bardzo często zamieniają się w krótkotrwałą, niezbyt groźną obsesję. Bo inaczej nie umiem - albo kompletny brak zainteresowania albo od razu obsesjaxD

Hien

Delilah

Płaczę przy książkach, filmach, grach, praktycznie wszystkim, co mną wstrząśnie do głębi, bo ja w ogóle taka płaczliwa istota jestem.

I będę pierwszą, która się przyzna, że płakała przy czytaniu ostatniego tomu Wiedźmina, ha! :P
Poza tym strasznie płakałam przy Zabić Drozda.

Cień

Ryczę zawsze, kiedy cierpi jakiś kot. Przy lekturze "Balsamu dla duszy miłośnika kotów", szczególnie rozdziału o pożegnaniach ledwo widziałam litery. Mam obsesję na punkcie kotów. Poza tym rzadko się wzruszam.