Edukacja w Polsce

Airel

Wiem. Jak wyglądała ich sytuacja, też wiem. Zdobyłam już wiedzę ogólną na poziomie liceum. Ale nie spotkałam się z porównywaniem (i to jeszcze ciągłym) tych dwóch krajów w serwisach informacyjnych. A wydawałoby mi się, że takie oglądam. Nie to, żeby codziennie - widocznie mam wyczucie, kiedy je omijać.

Arturious

No cóż.
Temat jest mi bliski, więc dorzucę, co myślę.
Bliski może, dlatego że jestem jedną z niedouczonych ofiar polskiej edukacji.
Trudno jest nakłonić dziecko do nauki. Wiem, bo sam nie chciałem się uczyć.
Zresztą niby, dlaczego miałem chcieć? To były przecież same nudy.
No może niektóre zajęcia były interesujące...

No i do tego zmierzam.
Po pierwsze: nauczycielem może zostać każdy, czy się do tego nadaje czy nie.
Aby dostać się do wojska, czy policji trzeba przejść badania psychologiczne. (sprawdzające czy kandydat nadaje się do pełnienia takiej funkcji w społeczeństwie)
Tymczasem nasze dzieci (czy w przyszłości wasze dzieci) lub teraz was, uczą ludzie niekompetentni i nieprzygotowani do zawodu nauczyciela. Wystarczy zrobić sobie kurs.
Człowiek w okresie nauczania ma najbardziej chłonny umysł, ale żeby coś wchłonął musi zostać czymś zainteresowany. Nauka nie polega na dyktowaniu książek, uczeniu na pamięć i zmuszaniu do wykonywania podobnych bezsensów. Nauka powinna przyciągać i ciekawić. Powinna odkrywać nowe obszary w sposób ciekawy i wciągający. Miałem w czasie swojej edukacji kilku takich nauczycieli. Prawdę mówiąc dałoby się ich policzyć na palcach jednej ręki. No i jeszcze kilka palców by zostało wolnych.

Mad Len

(kręci głową)
Ja pierwsza posyłam nasz system edukacji na stos i pochybel, ale Arturious moim zdaniem nie ma racji. Twoja wypowiedź wygląda tak, jakbyś za całe zło w szkołach obwiniał nauczycieli, podczas kiedy na ogół to nie oni są winni. Jasne, mój wychowawca zasługuje na biczowanie, a geograf powinien dawno temu wylecieć i mieć zakaz nauczania, ale bez przesady.

Dla twojej wiadomości: nauczycielem NIE może zostać każdy. Żeby pracować w szkole trzeba odwalić kilkuletnie studnia, a potem tyrasz za gdzieś tak osiemset złotych miesięcznie i próujesz dorabiać dziesiątki innych kursów, żeby dało się z tej pensji wyżyć.

Nowe obszary wiedzy w sposób ciekawy i wciągający? Istnieje coś takiego jak podstawa programowa i jakoś nie wyobrażam sobie, żeby pani od chemii mogła w sposób ciekawy i wciągający opowiadać mi o rekacjach zachodzących w aminokwasach. I niestety nasz system edukacji opiera się właśnie na uczeniu sie na pamięć, co owszem jest głupotą, ale raczej nauczyciele na to większego wpływu nie mają.

caislohen

Sano

Żeby zostać nauczycielem trzeba mieć tytuł co najmniej licencjata i uprawnienia do nauczania. Ale jeśli dyrektor szkoły nie może znaleźć osoby z uprawnieniami (w sensie ma kwit z urzędu pracy, że osoba z odpowiednimi uprawnieniami akurat pracy nie szuka) może zatrudnić kogo uzna za stosowne, pod warunkiem że ma zgodę kuratora. I tytuł MA znaczenie. W teorii przynajmniej Rolling Eyes

caislohen: nie była to aby praktykantka?

Hien

caislohen

Malaria Deicide to, co napisałaś jest zatrważające. Jeśli taka szkoła istnieje, to sam nie wiem co myśleć. To straszne, ale niestety - prawdziwe.

Arturious

No i widzę że poruszyłem czuły punkt.
Droga Madlen, wybacz jeśli uraziłem twoje uczucia.
Ale to moje zdanie na temat nauczycieli i nie każdy musi się z tym zgadzać.
Nie mówię że wszyscy nauczyciele są źli. Staram się tylko powiedzieć że nie wielu jest dobrych, większość odwala swoją robotę adekwatnie do zarobków, ale znajdują się i tacy którzy nigdy nie powinni nauczycielami zostać. Moją opinie podziela zresztą wielu nauczycieli, a akurat kilku dobrze znam:)

Kyouri

Wiecie... od kilku lat nie jest tak łatwo być nauczycielem. Trzeba mieć studia, kurs pedagogiczny i do tego wciąż się dokształcać. To tylko luźna uwaga...

Mad Len

(śmieje się)
Czuły punkt i naruszanie uczuć?
Nie. Po prostu rozbawiło mnie stwierdzenie, że "każdy może być nauczycielem" i wystarczy zrobić kurs. Z całym szacunkiem, ale ciekawe, do jakiej szkoły przyjmą kogoś po tylko po jakimś kursie. Bo na pewno ja o takiej nie słyszałam. Nawet, żeby pracować w przedszkolu trzeba mieć przynajmniej licencjat. Zanim wypowiesz się na jakiś temat, to się trochę o tej sprawie dowiedz.

I sama nie znoszę wielu nauczycieli, choć kilku lubię.

Yen

Ja może powiem tak, chociaż przyznaję, że w temacie specjalnie obeznana nie jestem – problem, moim zdaniem nie leży w kursach i materiale, tylko w predyspozycjach do uczenia u ludzi uczących. Jeśli ktoś potrafi przekazać wiedzę w ciekawy i zajmujący sposób, w dodatku przekazać dobrze – to ekstra. Jeśli nie, mało tutaj poradzimy. Poza tym, jak powszechnie wiadomo, w tym zawodzie występuje zjawisko wypalenia zawodowego. Oczywiście, nie musi dotykać wszystkich, jednak wielu starszych nauczycieli po prostu ma dość uczenia, dość rozwrzeszczanych, nadętych, buntowniczych smarkaczy w trudnym wieku i powtarzania w kółko tych samych formułek, których żadne pokolenie nawet nie stara się przyswoić. Na przykład.
A potem my siadamy na lekcji u takiego gbura, który jednostajnym głosem wypluwa z siebie jakiej bzdury i rzuca jedynkami na lewo i prawo. Zaczynamy nie znosić tych ławek, tych murów, tego systemu, i tak dalej, i tak dalej. Nauczyciele gorzknieją, a uczniowie cynicznieją. Nakręcamy się nawzajem.
No, obraz, który tutaj przedstawiłam jest dość groteskowy, ale to taka karykatura sytuacji w naszych drogich państwowych (i prywatnych także) placówkach. Tak z mojego doświadczenia.

Aylya

Podobnie jak Czerwieńsza (Yen, czy to Ty? Ja nie wiem, bardziej jestem skłonna sądzić, że to jakieś moje halucynacje. Kolejne.) nie jestem specjalnie obeznana z tematem edukacji jako takiej. Mam doświadczenie wyłącznie z dwoma szkołami, z czego jedna - obecna - jest dość nietypowa.
Do podstawówki chodziłam w mieście. Była to najzwyklejsza pod słońcem placówka edukacji, jaką w ogóle można sobie wyobrazić. Cztery szaro-brązowe, klockowate budynki, betonowe korytarze, kilka dosyć zgryźliwych woźnych i grupka roześmianych pań w średnim wieku. Nie jestem w stanie powiedzieć o niej wiele, bo - jako cokolwiek młodsza panna Ayl - zupełnie nie interesowały mnie obserwacje nauczycieli, czy studiowanie praw ucznia. Prawdę mówiąc, moje zainteresowania czymkolwiek, budziły się dopiero po ostatecznym dzwonku. W każdym razie, na pewno nie działa mi się żadna poważna krzywda (pomijając nieuzasadnioną awersję ze strony nauczycielki przyrody w szóstej klasie - ale każdy ma jakieś frustracje), bo gdyby było inaczej - zapamiętałabym.
Do gimnazjum poszłam zupełnie gdzie indziej, we wsi. Mamy tu około stu uczniów, po dwie klasy na każdym roczniku. Kilkunastu nauczycieli, przeważnie trochę po trzydziestce, więc młodych. Powiedziałabym, że atmosfera jest dobra, aż za dobra - możliwe, że Czerwieńsza ma rację, że chodzi o... wyrażę się obrazowo... "zmęczenie materiału".
Nie wiem, czy miła, nietypowa wręcz atmosfera bierze się stąd, że szkoła jest taka mała i wszyscy w niej się znają, chociażby z widzenia. Grunt, że wizyta w sekretariacie nie jest niczym strasznym, z dyrektorką można swobodnie porozmawiać, a przesiadywanie w bibliotece czy pokoju nauczycielskim to rozrywka - a siedzieć zdarza mi się nadspodziewanie często.
Czego można się czepiać w takiej szkole? Uczniów, oczywiście. Niejednokrotnie jestem zaszokowana tym, jak niektórzy z nich odnoszą się do nauczycieli. I nie, nie należę do osób, które - ot tak, z natury - przytakują nauczycielom przy każdej możliwej okazji. Wręcz przeciwnie, bardzo często się z nimi nie zgadzam (i, przyznaję, nieraz po prostu z przekory), ale wtedy dyskutuję. Uzasadniam. Staram się nie wyjść na idiotę. Większość niepokornych uczniów nie potrafi zamienić ani jednego rozsądnego słowa ze starszym, niektórzy rzucają plecakami i wygłaszają złośliwe komentarze.
Czasami udaje się to obrócić w żart.

(Pani od historii: [wparowuje do naszej klasy podczas lekcji WOSu i zwraca się do nauczyciela] Słuchaj, kazałam się przesiąść temu XYZ, a on się zaparł i mówi, że nie wstanie!
Nauczyciel WOS: Jak to?
Nauczycielka: Koledzy przenieśli mu zeszyty, a on się trzyma krzesła i już! Może by go tak...?
Nauczyciel: Nie. Ja go nie będę nosił.)

Przeważnie jednak konflikty są o wiele bardziej przykre, a na lekcjach angielskiego parokrotnie skończyły się płaczem nauczycielki, która jest osobą impulsywną.
To tyle w kwestiach rozwydrzonej młodzieży, bo zbyt wielu nauczycieli nie mogę się czepiać. Możliwe, że to właśnie ze względu na ich wiek, ale chyba nie do końca. Weźmy nauczycielkę niemieckiego - 31 lat. Nie potrafi się z nami porozumieć, słuchając nas, zwykła uzupełniać dziennik (i uzupełnia go nawet wtedy, kiedy udaje, że stara się pogodzić dwie skłócone uczennice), a jej zdolności pedagogiczne ograniczają się do: Macie przyjąć dziewczynki X i Z do swojej grupy albo nie będzie już żadnych wycieczek!
Czy muszę mówić, że reakcje są odwrotne?
Ale żeby ktoś nas wyzywał, przeklinał, łamał nasze prawa? Nie, a jeśli już - spojrzenia kierują się na nauczyciela WOSu - to z wdziękiem.

Mad Len

(zamyśla się)
No cóż, adres strony www jednoznacznie wskazuje na to, że to Yen. Chyba.

Co do relacji uczniowie - nauczyciele.
Ano, wielu uczniów zachowuje się po prostu okropnie, a pedagodzy nie mają właściwie żadnych możliwości, aby ich poskromić. Dajmy na to przykład w gimnazjum, w którym uczą moi rodzice: przyłpali ucznia na paleniu, on obraził przy tym nauczyciela, matka wezwana do szkoły i... nauczyciel kłamie, bo jej synek nie pali i jest bardzo grzeczny. A następnego dnia ukradł koleżance z klasy dezodorant i wypiskał go na lekcji na innych uczniów (po twarzach i oczywiście nie pomyślał, że mógł trafić w oczy). Nauczyciel się zerwał, a ten już do ławki bieg i komuś po drodze rzucił puste opakowanie. Dezodorant? Jaki dezodorant, on nie miał żadnego...

Inna sprawa, że czasem nauczyciel sam pozwala sobie na głowę włazić jak np. moja była pani od niemieckiego. Płakała na każdej lekcji, kompletnie nie radziła sobie z żadną klasą, nie umiała krzyknąć... nic. U niektórych taki numer po prostu nie przejdzie.

Arturious

Madlen, Masz absolutną rację.
Co do wybryków w szkołach, podpisze się w ciemno ze powinny być karane. Tyle że wcześniej może warto sie zastanowić dlaczego do nich dochodzi.
Wracając jednak do wcześniejsze wypowiedzi. Wspominając że wystarczy kurs żeby zostać nauczycielem użyłem może zbyt dużego ogólnika. Kurs, Licencjat, Studia, wg mnie jedno od drugiego wiele się nie różni. Wszędzie ktoś uczy kogoś jak ma coś tam robić, np. uczyć. Masz jednak racje. Wymagany jest pewien poziom edukacji aby zostać nauczycielem.
Pytanie moje zmierzało jednak do czegoś zupełnie innego.
Czy ukończona szkoła (nie ważne jaka) wystarczy do tego żeby być nauczycielem.
Według mnie nie. Przynajmniej nie dla wszystkich.

Aylya