Problemy

Zaheel

Tak jak część zgromadzonych, mam problem z napisaniem dobrej sceny humorystycznej. Jakąkolwiek to każdy napisze, ale z taką, żeby ktoś się z niej śmiał, to nie bardzo. Z moich tekstów to chyba tylko z błędów się pośmiać można. Dlatego zaprzestałam już na siłę pisać "śmiesznie", skupiłam się na tym, co w jakiś sposób mi wychodzi lepiej.

Hien

Trzeba po prostu czytać dużo takich tekstów, przy których spadamy z krzesła ze śmiechu i podpatrzeć. Bo w większości wypadków wcale owo komiczne wrażenie nie było zamierzone.
Dlatego ja się powoli uczę pisać humorystycznie. Bardzo powoli, ale robię postępy: udaje mi się już napisać lekki tekst, nie tchnący ponurością i ciężkością.
Chociaż nie wiem, po jaką cholerę, bo i tak nikt tego nie czyta.

Martwa

A ja mam wręcz przeciwnie. Z trudem przychodzi napisanie mi czegoś poważnego, inteligentnego, ale się staram i się dzielnie uczę!
Zaś jak pisze jakąś głupotę, od tak sobie, to potem dowiaduję się, że ludzie czytając to, spadają z krzeseł... ja zaś pisząc to ani razu się nie uśmiechnęłam.

Selena

Sceny romantyczne? Tragedia... Dziesięć wersji jednego akapitu to minimum. Katorga. Sceny humorystyczne? Spoko. Walki i bitwy? Jakoś przebrnę. Ale romansidła... Brzuch mnie boli jak tylko pomyślę, że muszę coś takiego napisać. Dlatego staram się pomijać wyznania, pocałunki, itp. Po prostu jak to czytam, czuję sztuczność. Jakbym zamiast człowieka miała plastikową lalkę.

Yen

Czasami bardzo trudno jest mi napisać dialog, w którym ktoś wyjaśnia komuś innemu jakąś długą i stosunkowo skomplikowaną rzecz. Nie zawsze mam z tym problem, jednak jeśli sprawie naprawdę trzeba poświęcić trochę miejsca, zaczynam głowić się, jak to napisać, żeby nie wyszło zbyt długo, nudno, nienaturalnie i zawile. Wielokrotnie w książkach czy opowiadaniach natykałam się na takie fragmenty, więc teraz uważam, by nie popełnić podobnego błędu.
No i niepewnie się czuję w scenach humorystycznych. Cokolwiek „śmiesznego” staram się napisać na silę, wychodzi mi koślawo. Ale jeżeli nie zwracam na to uwagi i samo jakoś tam wycieka, jest w porządku.

Mad Len

A mi właśnie sceny humorystyczne idą znacznie łatwiej niż poważneXD Jakoś tak słowa same płyną, a z kolei kiedy mam napisać coś naprawdę, ale to naprawdę poważnego, muszę namyślać się nad każdym zdaniem, a potem i tak wszystko kasuję i zaczynam od nowa...
Zaś w sytuacji, kiedy nie mogę sobie poradzić z dialogiem wyjaśniającym, odznaczam po prostu gwiazdką i piszę długi monolog lub wspomnienieXD

Aylya

Mhm, sceny humorystyczne wychodzą mi dość naturalnie, choć opierają się z reguły na niezrozumieniu, opisami całkiem absurdalnych sytuacji, czynności i bohaterów - z zabawnymi puentami jest u mnie stanowczo gorzej, ale też zwykle nie mam potrzeby wymyślania takich. Kiedy piszę teksty humorystyczne, jestem dosyć zadowolona z efektu, a czytając je, mogę się swobodnie przyznać, że tak - są moje. Kiedy piszę na poważnie, często mam wrażenie, że naśladuję czyjś styl.

Hien

Ja tam mogę napisać coś skrajnego: albo przekomiczną parodię, w której nie ma nic poza głupotą i absurdem, albo tekst, który raczej śmieszny nie jest. Nie umiem mieszać, trochę powagi, trochę chichotu. A i tak lepiej mi wychodzą te poważniejsze, bo to właśnie w wypadku śmieszniejszych używam nie swojego stylu. Z reguły wtedy kopiuję Sienkiewicza.

Iohanna

Nienawidzę romansów, więc ze scenami romantycznymi (jeśli już koniecznie jakieś muszą być) idzie mi najgorzej.
Z walkami też nie jest dobrze. Ostatnio chyba z tydzień myślałam nad jedną, a ostatecznie zajęła jedną stronę =_="
Zazwyczaj też często rozwodzę się nad opisami. Z jednej strony wydaje mi się, że umieściłam w nim wszystko, co chciałam, ale z drugiej uważam go za kompletne dno (przez takie wspaniałe podejście nie skończyłam jeszcze żadnego opowiadania x___X).
Za to sceny humorystyczne kocham i uwielbiam. Mogłabym pisać tylko takie. No i jeśli chodzi o dialogi, to sceny kłótni należą u mnie do najbardziej rozwlekłych. Jakoś nigdy nie mogę ich skończyć.

Kuma

Ja mam problemy z dokończeniem długich, zaczętych już tekstów.
Bo mam wenę i zaczynam pisać coś, co w założeniu ma być długie, choćby na 12 stron w Wordzie. Po jakiś dwóch tygodniach tracę moją wspaniałą wenę -.-' i z tekstu zostają nici!
Mam problemy z pisaniem parodi - naprawdę nie potrafię tego pisać, raz udało mi się coś stworzyć, ale to była mini miniaturka i uważam, że nie było w tym nic śmiesznego. Aczkolwiek się podobało. W każdym razie... mam z tym problemy. Może nie mam poczucia humoru? A może po prostu brak mi talentu. W każdym razie.. cienko z tym. ^^

Niepiśmienna

Ja mam problem z nadmiernym patosem...
Jeśli wpadnę w taki ton, to umarł w butach, na ścięcie, powstaje przemówienie w stylu ratujmy ojczyznę i ludzi.
Cóż...
Humorystyczne bardzo lubię czytać, ale jeszcze nie pokusiłam się o stworzenie takiego utworu. Może po prostu nie chcę się porywać z motyką na słońce.
Jest jeszcze problem z brakiem rzeczowości i trzymaniem się tematu, jak mnie najdzie wena - rzecz niewykonalna.

Kasp

ja mam problem z poprawnym pisaniem ale, najważniejszy jest pomysł zawsze pisze hentaie, bardzo mi się podobają ale sądzę, że nie umiem pisać..... oh..... tylko, ze samemu trudno sie ocenia swoją prace, poczekam na komentarze innych jak zamieszcze to na forum.

Ortografię proszę szanować i słownik ortograficzny kupić.
Mal.

Sanai

Mi nie wychodzą sceny batalistyczne. Po prostu, kiedy mam napisać taką scenę, omijam ją szerokim łukiem. Ostatnio np. napisałam, że moja bohaterka zemdlała albo zamknęła oczy. Nie wiem, czemu tak jest :/
Ponadto dialogi czasem wychodzą mi zbyt sztucznie, opisy są czasem nieprawidłowe... Mam też problemy z wymyślaniem nazwisk dla swoich postaci oraz czasu i miejsca akcji. Oj, to jest moja największa zmora.

noise

Ja mam ogólnie problem z pisaniem prozy. Jestem zbyt przyzwyczajona do poezji. Czy ktoś zmaga się z czymś podobnym ?

Hien

Tak. Jestem przyzwyczajona do prozy i nie wychodzi mi poezja.