Problemy

roślinawędrowna

Mi zwykle przeszkadza, gdy staram się nie pisać dziwactw i wtedy ogólnie mnie męczy tworzenie, bo trzeba się wciąż czegoś trzymać i trudno z tych ram wyskoczyć. xD O wiele lepiej jest, gdy się nie ma świadomości, że ktoś to będzie oceniał i po prostu starać się zrobić to tak, by mi samej odpowiadało.

Poezji nie da się w ogóle napisać bez wcześniejszego wymyślenia motta, które potem się przerobi w kompletną wizję. Inaczej jak wiadomo wersuje się w ciemno, więc poezję zawsze wplatam, gdzieś wewnątrz prozy, gdy mam pomysł, jak podsumować dotychczasowe i popchnąć treść w dalsze zakręty. Od razu wtedy mi gładko wychodzi, a inaczej nie jestem w stanie nic wierszem skrobnąć.

Sparks

Sanai

Hmmm, mój obecny problem polega na tym, że postanowiłam napisać od nowa umieszczone tutaj w dziale "Opowiadania" "Piekielne bliźnięta", ponieważ wiele elementów mi tam nie pasowało, np.
- to, że akcja pędzi na łeb, na szyję (tak to już u mnie bywa)
- to, że półaniołowie za szybko wyjawili śmiertelnikom swoje pochodzenie
- to, że w pierwszym rozdziale miałam opisać sposób, w jaki główny bohater zabija faceta z nożem (miał być bardzo krwawy) - po prostu o tym zapomniałam!

Podobała mi się bardzo scena pocałunku głównych bohaterów, ale w tym rozdziale nie pasowało mi to, że:
- bohaterka od razu wiedziała, gdzie znajduje się jej przyjaciel (skąd mogła wiedzieć, gdzie jest skrzydło szpitalne, skoro nawet tam nie była?)
- przyjaciel głównej bohaterki leżał w łóżku szpitalnym z nogą w gipsie (co mu się stało? Przecież gdy wchodzili do tego budynku, wszyscy byli zdrowi!)

A, i nie podobał mi się jeszcze mój stuknięty pomysł, żeby akcja powieści toczyła się w jednym dniu.

Teraz kompletnie nie wiem, od czego zacząć ;( A chcę, żeby to wyglądało profesjonalnie... Ktoś ma może jakieś propozycje? Byłabym wdzięczna Smile

Sparks

Przepraszam za off top, ale zdaje się, że nie o to chodzi w tym temacie... *ziewa znudzona*

Hien

Tu ogólnie narzekamy, co nam w pisaniu nie idzie, czego pisać nie lubimy bo nam nie idzie albo próbujemy zasięgnąć rady, jak napisać coś, czego pisanie nam nie idzie.

Louis_Rose

Ja mam czasami problemy ze zbyt długimi opisami. Piszę i piszę, lecę z tymi wszystkimi pierdółkami, aż nagle zamieram w pewnym punkcie i co dalej? Gdzieś umknął mi cały sens opowiadania przez rozległe krainy cudnych opisów. Straszne, moja najokrutniejsza zmora. Ostatnio zaczęłam z tym walczyć i na całe szczęście już nie podejmuję się lirycznych opisów.
Czasami również gdzieś w połowie opowiadania zatrzymuję się i zastanawiam: ale co dalej? Jak pociągnąć sensownie fabułę? Bardzo rzadko się to zdarza, ale jednak spotykam się z tymże problemem.

Vampire

killercola

U mnie problemem jest za duży sentymentalizm, jakaś uczuciowość. Choćbym nie wiem jak się starała, chcąc nie chcąc ktoś z kimś ma romans, czasem to wyniknie mi niechcący w trakcie, czasem tak coś zapętlę, że nie ma siły, żeby wątek romansowy ominąć.

noise

Hien

Tytułów i ja nie umiem wymyślić, w wierszydłach mych to przeważnie incypity. W opowiadaniach - imiona bohaterów. Większość nie ma imion, nie są one istotne. wtłaczają ich w niepotrzebne ramy - a zdarza mi się czasem słyszeć, że powinni mieć imiona.
Chociaż ostatnio mam problem ze wszystkim. Wypadłam z pisania.

roślinawędrowna

Moja ulubiona metoda na tytuł, zacząć pisanie właśnie od wymyślenia go takiego niezwykle zagadkowego i później to ułatwia powstawanie pomysłu na całość, bo wiadomo do czego się nakieruje na koniec. Smile

A gdy już mam wszystko i nadal brak tytułu, to analizuję wszystko, co się znajduje w opowiadaniu i wyciągam z tego najważniejsze elementy i nadaje im podsumowującą nazwę.
I ja wypadłam i ostatnio nawet postów nie pisałam... Dwa tygodnie zajęło mi zbudowanie pięciu stron tekstu, a okazuje się, że chyba nadal niewiele ruszyłam z akcją... Kiedy nie siedzę nad tym opowiadaniem, to i tak od czasu do czasu głowie się, co można z tym zrobić. Weny nigdy nie miałam i zawsze po prostu skrobałam i wszystko o dziwo się zgadzało. Teraz ciągle mnie powstrzymuje wrażenie, że w jakikolwiek sposób czegoś nie przedstawię, to i tak wyda mi się to potem... nieszczególne (inaczej nudne). No cóż trzeba się zebrać w sobie i może dla wprawy spróbować zająć się jakim innym pomysłem ze świadomością, że to tylko próba i żeby na spokojnie przebrnąć przez jakieś typowo świrnięte treści, bo do tej pory mi to dobrze szło. Wink

Sparks

Bajkopisarz

Moim zdaniem stosunkowo najłatwiej jest napisać opowiadanie pojedynkowe, bo są jakieś kryteria, wiem co pisać i przystępuje do dzieła... Natomiast, gdy próbuje napisać coś zupełnie swojego to gubię się w mnogości tematów i konwencji, a nawet jeżeli już sobie coś wybiorę to zawsze nęka mnie podstawowe pytanie: A czemu nie pisze o czymś zupełnie innym???

Teraz wiecie, dlaczego jedynym opowiadaniem jakie dotychczas napisałem to tekst przyszłego pojedynku Bajkopisarz&Roślina Very Happy

Airel

Nie próbowałeś sobie odpowiedzieć, że o czymś innym napiszesz w następnej kolejności? I że w końcu za któryś temat trzeba się zabrać, a potem następny i jeszcze następny...? :)

Enigmatyczny

Z opisami wyglądu zewnętrznego ludzi problemy ja mieć. Ło Boże, jak ja się przy tym męczę. A i tak wychodzi sztucznie. -___- No trudno.
Poza tym nie lubię, jak w dialogu muszę zawrzeć kłótnię. Jakoś też nie za bardzo to umiem. Trudno, ponownie.