Co lubicie pisać, a co nie?

Hien · Wysłany: Sob 21:58, 01 Mar 2008 Temat postu:

Kilka dni pochodzić z pomysłem... kurczak, czuję się taka... powolna. Ja muszę pochodzić z pomysłem co najmniej kilka miesięcy, zanim zaczynam pisać, jeden pielęgnuję od roku...
Cieszę się, że się podoba mój pomysł, kiedyś, być może, jak już opracuję go lepiej, podzielę się planami, ale aktualnie wymyślam coś, co jest dużo bardziej ironizujące, perwersyjne i czytelnikowkurzające niż Cyganie. Po prostu zagłębiłam się w świecie roku 2047, i cały czas tam siedzę. Muszę doczytać odpowiednie lektury przygotowawcze, a ze względu na brak czasu na podróże to jedyna opcja, muszę nastroić się odpowiednio, rozgryźć ludzkie postawy. Na przykład muszę się dowiedzieć, czemu rodzice moich koleżanek niezmiennie i zawsze się mnie boją.
Pisać na zamówienie także nie cierpię, przekonały mnie o tym konkursy szkolne, na które zapisuję się jak wariatka i prac nie donoszę.
A co do tekstów dziecięcych... ja moje zmuszona byłam spalić.
Tak czy inaczej multum roboty przede mną, ale w końcu... zwłaszcza z Cyganami powinnam poczekać do studiów, bo w końcu to wędrowny teatr, a ja marzę sobie o studiach aktorskich.

Zaheel · Wysłany: Nie 21:03, 16 Mar 2008 Temat postu:

Co lubię pisać? Czy ja wiem to chyba nie podciaga siepod żadną kategorię, bo moją domeną są miniaturki, najczęściej o dość dziwnym wydźwięku. Takim że tak powiem najlepiej nie jednoznacznym. Lubię tworzyć histore wyrwane z kontekstu, gdzie każdy moze dopatrzeć się swojego zakończenia, inaczej zinterpretować. Nie lubię jednoznaczności. Czasami piszę coś na podstawie świata kogoś innego, a jeśli chodzi o mój własny - ten z opowiadań to mam jednen i staram się go jak najbardziej rozbudować, żeby był jak najbardziej wiarygodny. Zobaczymy co z tego wyjdzie, mozę coś ciekawego siewykluje.
Moze nie sprawia mi to jakiś truydności, ale zawsze wydaje mi sie , że moje dialogi są takie płaskie i nie rzeczwywiste - niemal jak z podręcznika. Ale chyba nie mnie to o ceniać Wink

Jeszcze nei spotakałam się z jakimś fragmentaem tekstu, którzego nie mogłabym napisać, czy nie prawiało by mi to przyjemności.
Jeśli chodzi o pomysły, to Malaria nie przejmuj się moje pomysly potrafią za mnną chodzić po pół roku, tylko zazwyczaj takich nie realizuję xD Chyba że mnie nagle olśni i spiszę wszystko za jednym razem.

Nitocris · Wysłany: Pon 13:11, 17 Mar 2008 Temat postu:

och, trudne pytanie. generalnie piszę, hmm...horrory, fantasy i inne, których gatunków nie umiem określić. może ogólnie fantastyka.

Hien · Wysłany: Wto 15:30, 18 Mar 2008 Temat postu:

Ja nigdy nie dokańczam tych, które zaczynam przed upłynięciem pół roku... z wyjątkiem jednego, które zaczęłam po trzech miesiącach od pomysłu, ale myślałam o tym non stop, dzień i noc i odpowiednio dopracowałam.
Jeszcze lubię pisać krótkie opowiadania, które niby są całkiem oddzielne, ale tworzą razem jakąś większą całość. Coś w stylu powieści, na którą składają się rożne historie różnych ludzi, ale nigdy nie doczeka się zakończenia.

Nitocris · Wysłany: Czw 10:55, 20 Mar 2008 Temat postu:

ja (wstyd się przyznać) nie mam wymyślonej historii szczegółowo. mam wymyślony tylko jej zarys. sceny kluczowe, co ma się potem stać, ale szczegóły, np. przebieg rozmowy, czy niektóre sceny wymyślam na bierząco. czasami przed napisaniem dialogu przeprowadzam go w myślach. ostatnio zdarzyło mi się to w tramwaju jak jechałam do cioci, hihi. w każdym razie jakoś nie wymyślam szczegółowo fabuły, nie lubię tego i nie umiem. wiem jak ma to wszystko sie potoczyć, jednak szczegółów nie mam

Hien · Wysłany: Czw 17:41, 20 Mar 2008 Temat postu:

Ale coś masz. Ja też nie wymyślam fabuły co do pyłku na bucie bohatera, bo bym tego nie spamiętała. Pamiętam najważniejsze momenty, mam je ułożone, i pisząc, na bieżąco, po prostu dążę do uzupełnienia słowami luk w wymyślonym projekcje. Wprawdzie niektóre sceny mam już wcześniej rozrysowane, ulubione gesty, pozy bohaterów, ich ulubione powiedzonka, styl mówienia, mimika twarzy, sposób trzymania papierosa, wszystko mam opracowane. Wolę to opracowywać na przykładzie jakiejś ważniejszej sceny, którą włączam później do fabuły.
U mnie i tak większość miejsca zajmują barwne opisy. I są to opisy absolutnie niezbędne.

Leone · Wysłany: Czw 21:33, 20 Mar 2008 Temat postu:

Kiedyś lubiłem pisać krótkie opowiadania w klimacie fantasy.
Jednak dość szybko mnie to znudziło, już nie dawało mi to dostateczniej satysfakcji.
Przerzuciłem się na opowiadania, w których główną uwagę zwracałem na psychikę bohaterów, często znacznie większą niż na samą fabułę. Równocześnie zacząłem pisać felietony, dłuższe recenzje i tak to jakoś szło.

Jednak od pewnego czasu, coraz większą przyjemność daje mi pisanie dłuższych form, których akcja dzieje się w rzeczywistym świecie.
Przestawiam w nim trochę miejsc, czasem też zdarzeń, ale ogólnie opieram się na tym co już jest, jedynie dodając do tego coś nowego.

A opowiadania w klimacie fantasy tak mi obrzydły, że nawet nie czytam tego co stworzą inni, chociaż z wielką przyjemnością obcuję z powieściami Sapkowskiego czy Pratchetta.

Nitocris · Wysłany: Sob 17:37, 22 Mar 2008 Temat postu:

ja po prostu uwielbiam fantasy, choć na blogach za nim nie przepadam.

Lieant

Co lubię pisać? Oczywiście moje ukochane fantasy i wszelkiego rodzaju opowiadania o kotach, które są mi niezbędne do życia;). Nie cierpię s-f i romansów, to ostatnie może dlatego, że mi nie wychodzą. Horrorów też nie lubię pisać. W ogóle ich nie lubię.
Najczęściej mam bardzo ambitne plany, ale na planach się kończy. Większość opowiadań została kiedyś rozpoczęta, ale nigdy nie zakończona. Po prostu - po pewnym czasie ten temat przestaje mnie interesować, a od razu nigdy całości nie jestem w stanie napisać. Chociaż są wyjątki, takie jakieś chwile natchnienia...

Hien

Opowieściom trzeba poświęcić czas i myśli. Niepielęgnowany pomysł łatwo przemija.

caislohen

Często pomysł jest tylko impulsem. Krótkim przepływem myśli powodującym w nas poruszenie daną sprawą. Z czasem przemija, lecz może się w nas zakorzenić i skłonić do obróbki pomysłu. Wtedy już samo się toczy. Nawet nie zauważamy gdy opowieść sama się pisze.

Lieant

caislohen

Takie pomysły są najciekawsze. Wydaje się, że będą małostkowe, ale są bardzo znaczące. Tekst przewidywany na opowiadanie może przerodzić się w sporą powieść. Ja tak miałem - nawet nie wiedziałem kiedy piętrzył się stos kartek. A opowieść trwała i trwała...
To piękne, gdy tak się dzieje, ale są przypadki, gdy nadnaturalne rozmiary szkodzą.

Airel

Ponoć to główna wada młodych pisarzy - tworzą w nieskończoność, raz napędzeni, nie mogą zaprzestać Razz

Aczkolwiek to raczej nie moje doświadczenie.

caislohen

To po prostu w ich oczach dobry sposób na czytelników. Ci gorliwi łykną wszystko, choćby nie wiem jakie miałkie było. Ale nie można dawkować tej samej treści, nawet jeśli ma inną formę.
Trzeba mieć nadzieję, że wraz z doświadczeniem zauważą swój błąd i zejdą na właściwy tor.